Παραθέτουμε κατωτέρω μερικὰ ἀπὸ τὰ πολλὰ πατερικὰ χωρία, τὰ ὁποῖα ἀναφέροναι ἔμμεσα ἢ ἄμεσα στὰ κωλύματα ἱερωσύνης.
α) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
«Πολὺ μὲ λυπεῖ ποὺ οἱ κανόνες τῶν πατέρων ἔχουν περιέλθει εἰς περιφρόνησιν τελευταίως καὶ κάθε εὐταξία ἔχει ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὰς Ἐκκλησίας, καὶ φοβοῦμαι μήπως, καθὼς αὐτὴ ἡ ἀδιαφορία αὐξάνεται ὀλίγον κατ᾽ ὀλίγον, τὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας καταντήσουν εἰς πλήρη σύγχυσιν. ῾Η ἀπὸ πολὺ παλαιὰ ἐπικρατοῦσα συνήθεια εἰς τὰς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἀπαιτοῦσε νὰ γίνωνται δεκτοὶ οἱ ὑπηρετοῦντες εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἔπειτα ἀπὸ προσεκτικὴν δοκιμασίαν. Ἠρευνᾶτο ὅλη ἡ διαγωγή των ἀπὸ κάθε πλευράν, ὥστε νὰ γνωσθῇ, ἂν δὲν εἶναι λοίδοροι, ἂν δὲν εἶναι μέθυσοι, ἂν δὲν εἶναι φιλέριδες, ἂν συγκρατοῦν τὸ νεανικόν των φρόνημα κατὰ τοιοῦτον τρόπον, ὥστε νὰ κατορθώσουν νὰ ἐπιτύχουν «τὸν ἁγιασμόν, χωρὶς τὸν ὁποῖον κανεὶς δὲν πρόκειται νὰ ἴδῃ τὸν Κύριον»[1]. Τὰ δὲ ἀποτελέσματα τῆς ἐξετάσεως ταύτης, τὴν ὁποίαν ἐνεργοῦσαν πρεσβύτεροι καὶ διάκονοι κατοικοῦντες πλησίον τῶν ὑποψηφίων, ἀνέφεραν εἰς τοὺς χωρεπισκόπους, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ ἐλάμβαναν τὰς γνώμας ἀξιοπίστων μαρτύρων καὶ ἀνεκοίνωναν εἰς τὸν ἐπίσκοπον, τέλος ἐνέγραφαν τὸν ὑπηρέτην εἰς τὸ ἱερατικὸν τάγμα[2].
Τώρα σεῖς, πρῶτον μὲν παραμερίσαντες ἡμᾶς καὶ μὴ καταδεχόμενοι οὔτε ἐκ τῶν ὑστέρων νὰ μᾶς ἀνακοινώσετε, ἀνεθέσατε ὅλην τὴν αὐθεντίαν εἰς ἑαυτούς. Ἔπειτα ἀδιαφοροῦντες διὰ τὸ πρᾶγμα αὐτὸ ἐπετρέψατε εἰς πρεσβυτέρους καὶ διακόνους νὰ εἰσάγουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοὺς ἀναξίους, ἐκλέγοντας ὅποιους θέλουν αὐτοί, χωρὶς ἐξέτασιν τῆς διαγωγῆς των, μὲ κριτήρια ὑποκειμενικὰ στηριζόμενα ἢ εἰς συγγένειαν ἢ εἰς φιλίαν. Διὰ τοῦτο πολλοὶ μὲν εἶναι οἱ ὑπηρέται ποὺ ἀριθμοῦνται εἰς κάθε κώμην, ἄξιος δὲ νὰ ἀνυψωθῇ μέχρι τῆς λειτουργίας τοῦ θυσιαστηρίου δὲν εἶναι κανείς, ὅπως σεῖς οἱ ἴδιοι μαρτυρεῖτε, ἐφ᾽ ὅσον δυσκολεύεσθε νὰ εὕρετε ὑποψηφίους κατὰ τὰς ἐκλογάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου