Α´) ΣΤΗΝ
ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΚΑΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
1172. Ἐὰν τὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης δίδεται ἀπὸ ἀνθρώπους, γιατὶ τὸ ζητεῖ (ὁ ὑποψήφιος) ἀπὸ μᾶς καὶ δὲν τὸ λαμβάνει μόνος του; Ἐἂν δὲ χορηγεῖται ἀπὸ τὸν Κύριο, ἁρμόζει νὰ προσεύχεται καὶ νὰ μὴν ἀγανακτεῖ, καὶ στὴν προσευχὴ νὰ μὴ ζητεῖ τὸ δικό του θέλημα, ἀλλὰ νὰ ἀναθέτει τὴν κρίση στὸ Θεὸ ποὺ ρυθμίζει τὸ συμφέρον[1].
Β´) Η ΕΠΙΟΡΚΙΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ
1173. Ὅσοι ὁρκίστηκαν ὅτι δὲν θὰ δεχθοῦν χειροτονία, ὅταν ἐπιμένουν στὸν ὅρκο τους, νὰ μὴν ἀναγκάζονται νὰ ἐπιορκήσουν (νὰ ἀθετήσουν τοὺς ὅρκους τους). Γιατί, ἂν καὶ φαίνεται ὅτι ὑπάρχει κάποιος κανόνας, ποὺ δίνει ἄφεση σ᾽ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, ἐν τούτοις γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν πείρα μας ὅτι ὅσοι ἀθέτησαν τὸν ὅρκο τους δὲν προκόβουν. Πρέπει ὅμως νὰ ἐξετάζουμε καὶ τὸ εἶδος τοῦ ὅρκου καὶ τὰ λόγια καὶ τὸ ἐλατήριο, ποὺ τοὺς παρεκίνησε νὰ ὁρκισθοῦν καὶ τὶς προσθῆκες λεπτομερῶς ποὺ ἔχουν γίνει στὸ κείμενο τοῦ ὅρκου. Γιατί, ἂν δὲν ὑπάρχει κανένα ἐλαφρυντικὸ ἀπὸ καμιὰ πλευρά, τότε πρέπει νὰ ἀφήνουμε τέτοιους ἀνθρώπους κατὰ μέρος[2].
Γ´) Η ΔΙΓΑΜΙΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ
1174. Ὁ κανόνας ἀποκλείει ἐντελῶς τοὺς δίγαμους ἀπὸ κάθε ἐκκλησιαστικὴ ὑπηρεσία[3].
Δ´) ΠΟΤΕ
ΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ
1175. Ἐκεῖνος ποὺ παίρνει τόκους, ἂν δεχθεῖ νὰ διαθέσει στοὺς φτωχοὺς τὰ ἄδικα κέρδη του καὶ νὰ ἀπαλλαγεῖ στὸ ἑξῆς ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς φιλοχρηματίας, εἶναι δεκτὸς στὴν ἱερωσύνη[4].
(συνεχίζεται)
[1] ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ἐπιστ. 290, Νεκταρίῳ, ΕΠΕ 3, 320. ΒΕΠΕΣ 55, 351. PG
32, 1029BC.
[2] ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ἐπιστ. 188, Ἀμφιλοχίῳ περὶ κανόνων, 10, ΕΠΕ
1, 198-200. ΒΕΠΕΣ 55, 207. PG
32, 680.
[3] ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ἐπιστ. 188, Ἀμφιλοχίῳ περὶ κανόνων, 12, ΕΠΕ 1, 202. ΒΕΠΕΣ 55, 208. PG 32, 681. Πρόκειται γιὰ τὸν ΙΖ´ Ἀποστολικὸ Κανόνα, ὁ ὁποῖος δ
ὲν ἐπιτρέπει στοὺς δίγαμους νὰ
γίνουν κληρικοί, ψάλτες ἢ ἀναγνῶστες.
[4] ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ἐπιστ. 188, Ἀμφιλοχίῳ περὶ κανόνων, 14, ΕΠΕ 1, 292. ΒΕΠΕΣ 55, 208. PG 32, 681.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου