ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ Δ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία Αλεξία Φιλίππου)

Κατ’ ἀρχὴν ἂς δοῦμε κάποια αγιογραφικὰ χωρία, στὰ ὁποῖα ἑδράζονται τὰ κωλύματα ἱερωσύνης.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγει στὸν Τίτο: «Γι’ αὐτὸ σὲ ἄφησα στὴν Κρήτη, γιὰ νὰ συμπληρώσῃς ὅσα παρέλειψα ἐγὼ καὶ νὰ ἐγκαταστήσῃς σὲ κάθε πόλη πρεσβυτέρους, ὅπως ἐγὼ προφορικὰ σὲ διέταξα. Θὰ ἐγκαταστήσῃς δὲ πρεσβύτερο μόνον, ἐὰν ἀπὸ τοὺς ὑποψήφιους κανένας δὲν διατελῃ ὑπὸ κατηγορία, ἐὰν εἶναι σύζυγος μιᾶς καὶ μόνης γυναίκας, καὶ νὰ ἔχῃ παιδιά, ποὺ νὰ εἶναι πιστὰ στὸν Χριστὸ καὶ νὰ μὴ κατηγοροῦνται σὰν ἄσωτα ἢ ἀνυπότακτα. Διότι πρέπει ὁ ἐπίσκοπος νὰ εἶναι ἀκατηγόρητος, σὰν ἐπιστάτης, στὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς ἐμπιστεύτηκε τὴν διεύθυνση τοῦ σπιτιοῦ του, νὰ μὴν εἶναι αὐθάδης, ὀργίλος, φίλος τοῦ κρασιοῦ, νὰ μὴ εἶναι βίαιος καὶ δέρνῃ μὲ τὰ χέρια του τοὺς ἄλλους καὶ νὰ μὴ μαζεύῃ κέρδη παράνομα καὶ αἰσχρά. Ἀλλὰ πρέπει νὰ εἶναι φιλόξενος, νὰ ἀγαπᾷ τὸ καλό, νὰ εἶναι φρόνιμος, δίκαιος, εὐσεβής, ἐγκρατής, νὰ ὑπερασπίζεται καὶ νὰ κρατῇ καλὰ τὸν ἀληθινὸ καὶ ἀξιόπιστο λόγο, ποὺ συμφωνεῖ πρὸς τὴν ἀποστολικὴ διδαχή, γιὰ νὰ μπορῇ καὶ νὰ προτρέπῃ μὲ τὴν ὑγιῆ κὰι σωστὴ διδασκαλία καὶ νὰ ἐλέγχῃ καὶ ἀποστομώνῃ ἐκείνους ποὺ ἀντιλέγουν»[1]. Βλέπουμε ἐδῶ ὅτι ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος θέτει κάποιες προϋποθέσεις προκειμένου νὰ γίνῃ κάποιος ἱερέας.

(συνεχίζεται)

---

[1] «Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγὼ σοι διεταξάμην. Εἴ τις ἐστιν ἀνέγκλητος, μιᾶς γυναικὸς ἀνήρ, τέκνα ἔχων πιστά, μὴ ἐν κατηγορίᾳ ἀσωτίας ἢ ἀνυπότακτα. Δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ. Ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν» (Τίτ. α΄ 5-9).