ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, ΙΓ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία Αλεξία Φιλίππου)

Γιατὶ πρέπει, νομίζω, ὁ ὑποψήφιος, ὅσο πολλοὶ κι ἂν τὸν προσκαλοῦν καὶ τὸν πιέζουν, νὰ μὴν περιμένει ἀπ᾽ αὐτούς, ἀλλὰ ἀφοῦ ἐλέγξει πρῶτα τὴν ψυχή του καὶ τὴν ὑποβάλει μὲ ἀκρίβεια στὶς δοκιμασίες, ἔπειτα νὰ δεχθεῖ τὶς ἀπόψεις αὐτῶν ποὺ τὸν ἐξαναγκάζουν.

Τώρα ὅμως, κανένας ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ δὲν εἶναι οἰκοδόμοι δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ ὑποσχεθεῖ νὰ κτίσει ἕνα σπίτι, οὔτε θὰ ἐπιχειροῦσε ποτὲ κανεὶς ἀνίδεος τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης νὰ καταπιασθεῖ μὲ ἀρρωστημένα σώματα, ἀντίθετα μάλιστα θὰ παραιτεῖτο καὶ δὲν θὰ ντρεπόταν νὰ δηλώσει ἄγνοια, ἔστω κι ἂν ἦταν πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ τὸν πίεζαν, ἐπειδὴ δὲν γνωρίζει.

Ὅταν πρόκειται νὰ ἀναλάβει κάποιος τὴ φροντίδα τόσων πολλῶν ψυχῶν, δὲν θὰ πρέπει νὰ ἐξετάζει προηγουμένως τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ θὰ δεχθεῖ τὴ διακονία, ἀκόμη κι ἂν εἶναι ὁ πλέον ἄπειρος ἀπ᾽ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἐπειδὴ τὸν διατάζει ὁ δεῖνα ἢ τὸν πιέζει ὁ τάδε γιὰ νὰ μὴν ἔλθει σὲ ἀντίθεση μὲ κάποιον;

Καὶ δὲν θὰ βάλει ἔτσι σὲ μεγάλο κίνδυνο τὸν ἑαυτό του, μὰ καὶ ἐκείνους μαζί; Ἐνῶ θὰ μποροῦσε μόνος του νὰ σωθεῖ, τώρα καταστρέφει καὶ ἄλλους. Ἀπὸ ποῦ μπορεῖ νὰ ζητήσει σωτηρία; Ἀπὸ ποῦ θὰ βρεῖ συγχώρεση; Ποιοί, μὲ τὶς παρακλήσεις τους, θὰ μᾶς σώσουν τότε; Μήπως αὐτοὶ ποὺ τώρα μᾶς ἐξαναγκάζουν; Ἀλλὰ αὐτοὺς ποιὸς θὰ τοὺς σώσει ἐκείνη τὴ στιγμή; Γιατὶ καὶ αὐτοὶ ἔχουν τὴν ἀνάγκη νὰ βοηθηθοῦν ἀπὸ κάποιους ἄλλους γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τὴ φωτιά.

(συνεχίζεται)