ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, ΙA

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

«Καθαρτέον ἑαυτὸν πρῶτον εἶτα τῷ καθαρῷ προσομιλητέον»

«Αὐτὰ ἔχοντας ὑπ᾽ ὄψι μου κι ἐγὼ καὶ ὅτι κανένας δὲν εἶναι ἄξιος τοῦ μεγάλου Θεοῦ, εἴτε θῦμα εἶναι εἴτε ἀρχιερέας, ἂν δὲν παρουσιάση προηγουμένως τὸν ἑαυτό του “θυσίαν ζῶσαν τῷ Θεῷ” ἢ μᾶλλον ἂν δὲν ἔγινε ναὸς ἅγιος καὶ ζωντανὸς τοῦ ζῶντος Θεοῦ. Πῶς λοιπὸν ἢ ἐγὼ νὰ ἐπιχειρήσω πρόχειρα νὰ μιλήσω γιὰ τὸν Θεὸ ἢ νὰ ἐπιδοκιμάσω αὐτὸν ποὺ τὸ ἐπιχειρεῖ μὲ θράσος; Δὲν εἶναι καθόλου ἀξιέπαινος αὐτὸς ὁ πόθος. Εἶναι φοβερὸ τὸ τόλμημα. Καὶ γι᾽ αὐτὸ πρέπει κανεὶς πρῶτα νὰ καθαρίση τὸν ἑαυτό του καὶ κατόπιν νὰ πλησιάση τὸν καθαρό»[1].

Προϋπόθεσις τῆς ἱερωσύνης

«Τὸ μόνο σοβαρὸ μεταξὺ αὐτῶν εἶναι τὸ ὅτι εἴμαστε πολὺ κατώτεροι ἀπὸ ὅ,τι χρειάζεται, γιὰ νὰ ὑπηρετήσουμε τὸν Θεὸ ὡς ἱερεῖς, καὶ πρῶτα πρέπει κανεὶς νὰ εἶναι ἄξιος γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ κατόπιν γιὰ τὸ ἱερὸ βῆμα· καὶ ἐπίσης πρῶτα γιὰ τὸ ἱερὸ βῆμα καὶ μετὰ γιὰ τὴν προεδρία»[2].

Ἀπαραίτητη ἡ καθαρότητα τοῦ ἱερέως

«Μία πηγὴ δὲ θ᾽ ἀναβλύση ρεῦμα γλυκὸ καὶ πικρό,

γιὰ τὸ πορφυρὸ φόρεμα εἶναι ἀταίριαστη ἡ βρωμιά,

καὶ φωτιὰ παράξενη στοὺς παλιοὺς ἔκαψε τοῦ ἱερέα

τὰ παιδιά, ποὺ ἀκάθαρτα ὄντας πῆραν μέρος στὴ θυσία.

Καὶ κάποτε, ἄκουσα, ὅτι ἡ ἱερὴ κιβωτὸς τοῦ μεγάλου Θεοῦ,

σκότωσε αὐτὸν ποὺ τὴν ἄγγιξε ἐνῶ ἔγερνε νὰ πέση.

Γι᾽ αὐτὰ φοβερὰ τρέμω καὶ φοβοῦμαι μὴν πάθω κάτι,

ἂν ἀγγίζω τὴν καθαρὴ Τριάδα ἀκάθαρτος ὄντας»[3].

(συνεχίζεται)

---

[1] ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Λόγος Κ´, Περὶ δόγματος καὶ καταστάσεως ἐπισκόπων. ΕΠΕ 4, 260. ΒΕΠΕΣ 59,143. PG 35, 1068.

[2] ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Λόγος Β´, Ἀπολογητικὸς τῆς εἰς τὸν Πόντον φυγῆς…, ΕΠΕ 1, 206. ΒΕΠΕΣ 58, 282. PG 35, 509Α.

[3] ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Ἔπη εἰς ἑαυτόν. Ποίημα ΛΔ´, Εἰς τὴν ἐν ταῖς νηστείαις σιωπήν. ΕΠΕ 10, 298. ΒΕΠΕΣ 62,147. PG 37,1314.