Ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ψυχῇ τε καὶ σώματι, ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν πρώτην στιγμὴν τῆς Ἑνώσεως ᾠαρίου καὶ σπερματοζῳαρίου Α΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ “μικροσκοπικά” ἔμβρυα, συνιστοῦν ἀνθρωπίνας ὑπάρξεις, ἀπὸ τὴν πρώτην μάλιστα (ἐμφαντικῶς τὸ ἐπανατονίζομεν) στιγμὴν τῆς συλλήψεώς των!

Αὐτὰ λέγει ξεκάθαρα ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, αὐτὰ κατατίθενται σαφῶς εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, αὐτὰ ὁμολογοῦσιν διαχρονικῶς ἅπαντες οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, αὐτὰ ἀποτελοῦν τὴν διαχρονικὴν διδασκαλίαν ἁπάντων τῶν ὁσίων καὶ ἁγίων, πάλαι τε καὶ ἐπ᾽ ἐσχάτων!

Ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ἀκριβῶς, ὅσα ἔλεγε καὶ λέγει ἀείποτε ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀπέδειξεν μετὰ πάσης βεβαιότητος, ἐν ἐσχάτοις χρόνοις, καὶ αὐτὴ ταύτη ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα!!!

Ἄρα: Ἐκκλησία καὶ Ἐπιστήμη “συναντῶνται” καὶ πάλιν, καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου θέματος, ἐν ἀγαστῇ συμφωνίᾳ!!!

Καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνομεν:

Ἐὰν παρ᾽ ἐλπίδα ἐμφανισθῇ κάποιος “ἄλλος”, οἱοσδήποτε κι ἂν εἶναι ὁ τοιοῦτος “ἄλλος”, διδάσκων ἄλλα, τότε ἰσχύει ὁ ἀδιάψευστος καὶ ἀναπαλλοτρίωτος λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου:

«Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ καὶ ἄγγελος Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζητε ὑμῖν παρ᾽ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω, ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω. Ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; Ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; Εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην» (Γαλ. α´, 8-10).

«Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον» (Β´ Θεσ. β´, 3).

«Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε» (Ἑβρ. ιγ´, 9).

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 937-967.