Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Κατὰ τὴν ἕκτη Κυριακὴ ἀπὸ τὸ Πάσχα γιορτάζουμε τὸ θαῦμα, ποὺ ἔκανε ὁ Κύριος στὸν ἐκ γενετῆς τυφλό: Κάποια μέρα ὁ Κύριος περνοῦσε ἀπὸ τὸν κεντρικὸ δρόμο τῶν Ἱεροσολύμων μαζὶ μὲ τοὺς μαθητές Του καὶ συνάντησε ἕνα ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἦταν τυφλὸς ἀπὸ γεννήσεώς του. Τότε οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου ἐρωτοῦν τὸν ᾿Ιησοῦ: «Διδάσκαλε, ποιὸς ἁμάρτησε, γιὰ νὰ γεννηθῇ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τυφλός; Μήπως ἁμάρτησε ὁ ἴδιος, ἐνῷ βρισκόταν ἀκόμα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του ἢ οἱ γονεῖς του, καὶ γιὰ τὶς ἁμαρτίες τους τιμωρεῖται αὐτός;» Τότε ὁ Κύριος, ὡς παντογνώστης Θεός, ἀπαντᾷ: «Οὔτε αὐτὸς ἁμάρτησε, οὔτε οἱ γονεῖς του. Γεννήθηκε τυφλός, γιὰ νὰ φανοῦν μὲ τὴ θαυματουργικὴ θεραπεία του τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ.

          Τότε ὁ Κύριος προχωρᾷ πρὸς αὐτόν, φτύνει χάμω καὶ φτειάχνει πηλό. Κατόπιν ἀλείφει μὲ τὸν πηλὸ τὰ μάτια του τυφλοῦ, λέγοντάς του νὰ πάῃ στὴν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωὰμ νὰ νιφθῇ. Καί, ἀφοῦ πηγαίνῃ καὶ νίβεται, γίνεται ὑγιής.

          Οἱ βουλὲς καὶ οἱ κρίσεις τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξιχνίαστες καὶ ἀκατάληπτες. Ὁ Κύριος ἐπενεργεῖ τὴ θαυματουργικὴ θεραπεία τοῦ τυφλοῦ, γνωρίζοντας ὅτι μαζὶ μὲ τὰ μάτια του σώματος πρόκειται νὰ ἀνοίξουν καὶ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τοῦ τυφλοῦ. Καὶ πράγματι! Αὐτός, ἀφοῦ πῆγε καὶ νίφθηκε, γύρισε πίσω, βλέποντας, ὄχι μόνο τὸ ὁρατὸ φῶς, ἀλλὰ καὶ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ.