του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)
Ἂς ἀναφέρωμε τέλος τὸν σοφὸ Σολομῶντα,
ὁ ὁποῖος διηγεῖται τὸ τί μεταχειρίζεται ἡ πόρνη γυναῖκα, γιὰ νὰ προσελκύσῃ τοὺς
ἄντρες. Λέει χαρακτηριστικά· «᾿Εράντισα τὸ κρεββάτι μου μὲ ἀρώματα. ῎Ελα νὰ
ἀπολαύσωμεν τὴ φιλία μας μέχρι τὸ πρωΐ, γιατὶ ὁ ἄντρας μου δὲν εἶναι ἐδῶ, ἔχει
πάει μακριά».
Ἡ γυναῖκα τὶς περισότερες φορὲς μοιάζει μὲ τὰ παλίμψηστα χειρόγραφα τοῦ Ἁγίου ῎Ορους. ᾿Απὸ πάνω ἔχουν χαρούμενες διηγήσεις, μά, ὅταν τὰ ξύσῃς λίγο, ἀνακαλύπτεις ὅτι ἀπὸ κάτω ἔχουν τοὺς Θρήνους τοῦ Ἱερεμίου! Σήμερα μπορεῖς νὰ δῇς ἐξωτερικὴ ὡραιότητα, πρόσωπα καλοφτιαγμένα, μὰ ψυχὲς ἄδειες. Ἡ Ἁγία Θέκλα, παρόλον ὅτι ὡς γυναῖκα ἦταν πολὺ ὡραία, διακρινόταν γιὰ τὴν ἁγνότητα καὶ ἁπλότητα, τόσο τῆς ψυχῆς, ὅσο καὶ τοῦ σώματός της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου