Πέμπτη τῆς ᾿Αναλήψεως

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Κάρβουνο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Ἔχουν περάσει ἤδη σαράντα μέρες ἀπὸ τὴν ᾿Ανάσταση τοῦ Κυρίου καὶ ὁ Δεσπότης Χριστός, ἀφοῦ ἐμφανίστηκε σὲ διάφορους τόπους στοὺς μαθητές Του, γιὰ νὰ διαβεβαίωσῃ τὴν ᾿Ανάστασή Του, ἀναλήφθηκε στοὺς Οὐρανούς. Τότε δὲ ἦταν 3 Μαΐου.

          ῞Οπως ὁ Εὐαγγελισμὸς εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ κατάβαση καὶ συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ Λόγου στὴ γῆ, ἔτσι καὶ ἡ ᾿Ανάληψη εἶναι τὸ τέλος ὅλων τῶν γιορτῶν καὶ ἡ ἀνάβαση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀπὸ τὴ γῆ στὸν Οὐρανό.

          Μὲ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ἡ ἀνθρώπινη φύση ὑψώθηκε μέχρι τὸν θρόνο τῆς Θεότητας, καὶ πραγματοποιήθηκε ἔτσι ἡ θέωσή της.

          Οἱ πρωτόπλαστοι ζήτησαν νὰ γίνουν Θεοὶ καὶ ἀπέτυχαν, διότι τὸ μέσο, ποὺ χρησιμοποίησαν, γιὰ νὰ πετύχουν τὸ σκοπό τους, ἦταν ἡ παρακοή. Ὁ Κύριος διὰ τῆς ὑπακοῆς Του ὡς ἄνθρωπος στὸ Θεῖο θέλημα πραγματοποιεῖ τὴν θέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, καὶ ἔτσι ἀνοίγεται γιὰ τὸν ἄνθρωπο ὁ δρόμος, ποὺ ὁδηγεῖ στὸν Οὐρανό. Ἀπὸ τὸν καθένα μας πλέον ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία μας, ὡς προσώπων καὶ μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.

          Ὅταν μετανοοῦμε κάθε φορά, ποὺ ἁμαρτάνουμε, καὶ προσπαθοῦμε νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τότε καὶ ἡ Θεία Χάρη παραμένει μέσα μας καὶ ἐπενεργεῖ τὴν κατὰ χάρη θέωσή μας, ἡ ὁποία εἶναι καὶ ὁ τελικὸς σκοπὸς τῆς προσωρινῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς μας.