Σήμερον προβάλλεται προκλητικῶς ἡ ἁμαρτία, καὶ προσβάλλεται πρωτογνώρως ἡ Ἀρετή! Α΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Ὁ Ὅσιος καὶ Θεοφόρος πατὴρ ἡμῶν Δαυΐδ (ὁ Γέρων) ἐγεννήθη εἰς τὸ χωρίον Κυπαρίσσιον Φθιώτιδος ἐν ἔτει 1519. Οἱ γονεῖς του ἦσαν εὐσεβεῖς καὶ ὁ πατήρ του ἦτο ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου. Ἀφοῦ ἐσπούδασεν τὰ ἱερὰ γράμματα, εἰς ἡλικίαν 15 ἐτῶν ἠκολούθησε τὸν μοναχικὸν βίον, πλεῖστα μέρη διελθῶν καὶ ἀνυποδύτως κατὰ κανόνα περιπατῶν. Τέλος κατέληξεν εἰς τὴν νῆσον Εὔβοιαν, ὅπου πλησίον τοῦ χωρίου Ῥοβιὲς ᾠκοδόμησε Μοναστήριον ἐπ᾽ ὀνόματι τῆς θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἐκεῖ διέλαμψεν ἐν νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ καὶ προσευχῇ, οἰκητήριον γενόμενος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἰς ἡλικίαν ἑβδομήκοντα ἐτῶν περίπου προεῖδεν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τὴν κοίμησίν του καὶ τῇ 1ῃ τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου παρέδωκεν τὴν ὁσίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ Ζῶντος. Ἡ ἁγία αὐτοῦ Μνήμη ἑορτάζεται

τῇ 1ῃ τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου

Εἰκὼν “φορητή”, ὑπὸ τοῦ ἁγιογράφου Γεωργίου Τσιάμη, ἐπὶ τοῦ εἰκονοστασίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν τῶν ἐν Εὐβοίᾳ διαλαμψάντων, Δαυΐδ Γέροντος καὶ Ἰακώβου τοῦ “Μὲ συγχωρεῖτε” (Τσαλίκη)», ἀνεγερθέντος ἐντὸς τοῦ στρατοπέδου τῆς 35 Μ.Κ. παρὰ τῷ Σταυροβουνίῳ, ἐν σωτηρίῳ ἔτει 2019

Εἰς τὰς ἡμέρας μας κορυφοῦται τὸ κακὸ μέσα εἰς τὸν κόσμον, ὥστε νὰ προσβάλλεται ὁ πνευματικὸς καὶ σωτήριος τρόπος ζωῆς, ποὺ μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐφήρμοσαν λόγῳ τε καὶ ἔργῳ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ νὰ προβάλλεται πλέον ἡ ἁμαρτία, πὼς εἶναι τάχα… ὁ «φυσιολογικὸς τρόπος ὑπάρξεως καὶ ζωῆς»!

Τὸ ἀφύσικον καὶ παραφύσιν, προβάλλεται –ἀλίμονον!!!– ὡς δῆθεν φυσιολογικόν!

Ἡ Ἁγιότης (πίστις, θεοσέβεια, ταπείνωσις, τιμιότης, ἁγνότης, αὐταπάρνησις, ἀφιλοχρηματία, σωφροσύνη, ἐλεημοσύνη, μετάνοια, λιτότης, καὶ μάλιστα ἡ ἀληθινὴ Ἀγάπη, ὅπως τὴν ἐδίδαξε λόγῳ τε καὶ ἔργῳ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς καὶ ὄχι μὲ τὶς δυστυχῶς διαστρεβλωμένες καὶ παραποιημένες ῾῾ἐκδοχές᾽᾽ της), παρουσιάζεται πλέον, ὡς… παρωχημένη, ἀχρείαστη ἢ καὶ ἄχρηστη!

Δυστυχῶς, αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνος πορεία καὶ ἐφάμαρτος ῾῾μοντέρνα᾽᾽ νοοτροπία, ἐμφανίζεται ἐμφαντικῶς, ἀκόμη καὶ μεταξὺ ἡμῶν τῶν θεωρουμένων ὀρθοδόξων Χριστιανῶν!

Ὅταν ὅμως ἡ ἁμαρτία ἀμνηστεύεται, σημαίνει ὅτι εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ἀδύνατον νὰ ὁδηγήσῃ πλέον εἰς τὴν σωτήριον Μετάνοιαν! Ἀλλ᾽ ὅμως, ὅπου δὲν ὑπάρχει ἡ σωτήριος Μετάνοια, ἐκεῖ ἀσφαλῶς δὲν ὑπάρχει οὔτε ἡ λυτρωτικὴ ἐξαγόρευσίς της, οὔτε ἡ ἐν τῷ Μυστηρίῳ ἐξομολόγησίς της. Ἤ, καὶ ἂν ἐμφανίζεται, αὐτὴ εἶναι συχνάκις μόνον τυπική, ῾῾διὰ τῶν χειλέων μόνον᾽᾽, ἐξωτερική. Δὲν εἶναι πάντοτε καθαρὰ καὶ εἰλικρινής. Δὲν ἐνεργεῖται μὲ τὴν δέουσαν συντριβὴν καρδίας καὶ μὲ πραγματικὴν διάθεσιν διορθώσεως καὶ ἀλλαγῆς τρόπου σκέψεως καὶ ζωῆς! Δὲν ἐπιτελεῖται ἡ ἀναγεννημένη ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι περαιτέρω πορεία τῆς ζωῆς τοῦ μετανοοῦντος!

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 937-967.