ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου
Ἀλλοίμονο
μάλιστα καὶ σ᾽ ἐκείνους ποὺ κρύβουν τέτοια ἁμαρτήματα ἀπὸ τὸν Πνευματικό, γιὰ νὰ
ὑποκλέψουν τὴ συμμαρτυρία του, καὶ νὰ γίνουν ἀναξίως ἱερεῖς!» (Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ
Γέρων Γερμανὸς Σταυροβουνιώτης, Φῶς ἱλαρὸν καὶ μυστικὸν στὴν σκοτοδίνη τῶν
σύγχρονων καιρῶν», Ἔκδοσις Ι.Μ. Σταυροβουνίου 2000, σ.σ. 245-246).
Ἂς μὴ μᾶς διαφεύγῃ ἐπίσης
καὶ ὁ λίαν ἐπικίνδυνος ἁλυσιδωτὸς κατήφορος τῆς ἁμαρτίας, ποὺ εὐκολότατα θὰ ἐπακολουθήσῃ:
Ἐὰν δηλαδὴ κάποιος ἔλαβε ῾῾συμμαρτυρίαν᾽᾽ διὰ χειροτονίαν του, ἐνῷ δὲν θὰ ἔπρεπε,
ὁ τοιοῦτος, εὐκόλως ἀργότερον θὰ δίδῃ καὶ αὐτὸς μὲ τὴν σειρά του, περαιτέρω, εἰς
ἑτέρους, ῾῾συμμαρτυρίας᾽᾽ εἰς ἔχοντας ῾῾κωλύματα ἱερωσύνης᾽᾽. Ἔτσι, αὐτὴ ἡ ἁμαρτία
εὐκόλως καὶ ἐπικινδύνως θὰ διαιωνίζεται ἐπὶ τὰ χείρω. Ἐπαυξανομένη δηλαδή, κατρακυλῶσα ἀπὸ τὸ ἕνα κακόν, εἰς τὸ
χειρότερον κακόν κ.ο.κ.
Λησμονοῦμεν
δυστυχῶς τὴν λειτουργίαν καὶ εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτήν, τῶν ἀλαθήτων καὶ ἀμεταθέτων
πνευματικῶν νόμων: Προβαίνοντες π.χ. εἰς χειροτονίας πρὸς ῾῾ἐπίλυσιν᾽᾽ τάχα
προσκαίρων ἀναγκῶν, ἀνοίγονται οἱ ῾῾ἀσκοὶ τοῦ Αἰόλου᾽᾽ διὰ πολλὰ ἐπερχόμενα ἀργότερον
ἀναποφεύκτως δεινά, εἴτε ἐμμέσως, εἴτε ἀμέσως, εἴτε ἐμφανῶς, εἴτε ἀφανῶς!
Τὰ πάθη μας, ὀφείλομεν
μετ᾽ ἀγωνιστικότητος, αὐταπαρνήσεως καὶ πίστεως εἰς τὸν Σωτῆρα μας Χριστόν, νὰ
τὰ καθιστῶμεν ἀντικείμενα μετανοίας, ἐξομολογήσεως, πνευματικῆς ἀντιμετωπίσεως,
ὥστε νὰ εὕρωμεν ἔλεος παρὰ Κυρίου! Ἀλλ᾽ εἶναι ἀνεπίτρεπτον νὰ ἀμνηστεύωμεν αὐτὰ
τὰ πάθη μας, πολλῷ δὲ μᾶλλον νὰ τὰ δικαιολογοῦμε καὶ νὰ τὰ… ῾῾νομιμοποιοῦμεν᾽᾽.
Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 937-967.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου