ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΙΔ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

1.2. Το συγγραφικό του έργο 

β) Λίβελλος περί τοῦ ὀρθοῦ φρονήματος[1].

Στο έργο αυτό ανακεφαλαιώνονται τα θεμελιώδη δόγματα της Ορθοδοξίας με βάση το Σύμβολο της Πίστεως.

γ) Ἔκθεσις καί δήλωσις πίστεως[2].

Είναι σε λατινική μετάφραση απο το Αραβικό και εκθέτει σε συντομία τα κύρια δόγματα της Ορθοδοξίας και φαίνεται ότι αποτελεί επέκταση του Λιβέλλου.

δ) Εἰσαγωγή δογμάτων στοιχειώδης[3].

Είχε αποσταλεί στον Ιωάννη Λαοδικείας και εξετάζει βασικά κεφάλαια της χριστιανικής δογματικής.

ε)Περί τῶν ἐν πίστει κεκοιμημένων [4].

Λόγω του ύφους της η πραγματεία αυτή αμφισβητείται σαν αυθεντική, αλλά είναι δύσκολη και η απόρριψή της καθότι το ύφος του Δαμασκηνού ποικίλλει στα διάφορα συγγράμματά του και η χειρόγραφη παράδοση ομόφωνα αποδίδει το σύγγραμμα αυτό στον Δαμασκηνό[5].

Γ. Αντιρρητικά  

Σώζονται δύο πραγματείες εναντίον των Νεστοριανών[6], τρείς πραγματείες εναντίον του Μονοφυσιτισμού[7] και μια εναντίον του Μονοθελητισμού[8]. Κατά την πρώτη φάση της Εικονομαχίας (726μ.Χ.-731μ.Χ.) συνέγραψε τρείς πραγματείες. Περί Εἰκόνων[9], που δίνουν τη σωστή ερμηνεία στη χρήση των εικόνων και που αποτέλεσαν την πιο πολύτιμη πηγή στην υπεράσπιση των εικόνων. Ὁ Κατά Μανιχαίων διάλογος[10], που περιλαμβάνει  ένα διάλογο ενός ορθοδόξου με ένα οπαδό της αίρεσης των Μανιχαίων και η Διάλεξις Σαρακηνοῦ καί Χριστιανοῦ[11], όπου ασκεί κριτική στη νεοεμφανιζόμενη θρησκεία του Ισλάμ.

Δ. Ηθικά

Τα  Ἱερά παράλληλα[12], αποτελούν μια ανθολογία Βιβλικών και πατερικών κειμένων, ταξινομημένων κατά αλφαβητική σειρά σε 24 τμήματα. Άλλα ηθικά ζητήματα εξέτασεν ο Ιωάννης, όπως στις πραγματείες του περί τῶν ἁγίων νηστειῶν[13], που αναφέρεται στη νηστεία της Μ. Τεσσαρακοστής, καθώς και στις πραγματείες του Περί τῶν ὀκτώ τῆς πονηρίας πνευμάτων[14] και Περί ἀρετῶν καί κακιῶν[15].

(συνεχίζεται)

---

[1] P. G. 94, 1421- 1432.

[2] ό.π., 95, 417-436.

[3] ό.π., 95, 99-111.

[4] ό.π., 95, 247-278.

[5] Π. ΧΡΗΣΤΟΥ, Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ό.π., στ. 1222.

[6]  P. G. 95, 188- 224.

[7] ό.π., 95, 112-125.

[8] ό.π., 95, 128-185.

[9] ό.π., 94, 1232-1420.

[10] ό.π., 94, 1503-1584.

[11] ό.π., 94, 1585-1597.

[12] ό.π., 95, 1070-1586 και 96, 9-440.

[13] ό.π., 95, 63-77.

[14] ό.π., 95, 80-84.

[15] ό.π., 95, 85-97.