Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ A΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου) 

        Στὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχουμε ποικίλους Παρακλητικοὺς Κανόνες. Οἱ ἀρχαιότεροι καὶ πλέον συνήθεις εἶναι δύο, ὁ Μικρὸς καὶ ὁ Μεγάλος Παρακλητικὸς Κανόνας πρὸς τιμὴν καὶ οἱ δύο τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Μικρὸς Παρακλητικὸς Κανόνας εἶναι ποίημα Θεοστηρίκτου μοναχοῦ, ὡς ἀναγράφεται, ὁ δὲ Μεγάλος εἶναι ποίημα Θεοδώρου Δούκα τοῦ Λασκάρεως[1]. Ὁ Θεοστήρικτος μοναχὸς ἔζησε τὸν ἔνατο αἰῶνα[2].

Οἱ δύο Παρακλητικοὶ Κανόνες εἶναι ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας· ὁ Μικρὸς ψάλλεται ἐναλλὰξ μὲ τὸν Μεγάλο ἀπὸ τὴν 1^η μέχρι 15^η Αὐγούστου. Ψάλλεται ἐπίσης καὶ σὲ κάθε δύσκολη περίσταση καὶ θλίψη, στὴν ὁποία μπορεῖ νὰ βρίσκεται ὁ πιστός. Μὲ τὸν Παρακλητικὸ Κανόνα ὁ χριστανὸς ζητεῖ ἀπὸ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο τὶς πρεσβεῖες της πρὸς τὸν Κύριο, προκειμένου νὰ εἰσακουστοῦν τὰ αἰτήματά του καὶ νὰ εὐοδωθοῦν οἱ κατὰ Θεὸν στόχοι του. Ὁ Μικρὸς Παρακλητικὸς Κανόνας ψάλλεται στοὺς ἱεροὺς ναούς, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ ψαλῇ καὶ στὰ σπίτια τῶν πιστῶν, σε νοσοκομεῖα καὶ ἀλλοῦ. Ὅπως τὸ λέγει καὶ ἡ ὀνομασία του ἔχει χαρακτῆρα παρακλητικὸ καὶ ἱκετευτικό.

---

[1] Βλ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ, Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανών, Μουσικὸ κείμενο κατὰ τὸ Πατριαρχικὸν ὕφος, Ἐκδόσεις Ἁγία Ταϊσία, Λευκωσία 1997, σσ. ζ΄-η΄.

[2] Κάποιοι πιστεύουν ὅτι ὁ Μικρὸς Παρακλητικὸς Κανόνας εἶναι ποίημα τοῦ μητροπολίτη Νικαίας Θεοφάνους τοῦ ὁμολογητή, ὁ ὁποῖος ἔζησε πάλιν τὸν ἔνατο αἰῶνα, ἐνῷ ἄλλοι ἀποδίδουν τὸν Μικρὸ Παρακλητικὸ Κανόνα στὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό.

(συνεχίζεται)