Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ Γ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ἀκόμη ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, θέλωντας νὰ τονίσῃ ὅτι ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ προσευχόμαστε «ἐν πνεύματι», ἀναφέρει ὅτι πρέπει νὰ παρακαλοῦμε τὸν Κύριο μὲ κάθε προσευχὴ καὶ δέηση νὰ μᾶς βοηθήσῃ γιὰ νὰ ἀξιοποιήσομυε τὸν πενυματικό μας ὁπλισμό, προσευχόμενοι σὲ κάθε καιρὸ μὲ τὸ φωτισμὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Πρέπει νὰ ἐπιμένουμε πολὺ σὲ αὐτὸ τὸ ἔργο τῆς προσευχῆς καὶ νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι μὲ κάθε ἐγκαρτέρηση καὶ μὲ δέηση γιὰ ὅλους τοὺς χριστιανούς[1].

Ἡ ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ εἰρήνη εἶναι ἀναγκαῖες γιὰ τὴν προσευχή. Ὁ ἀπόστολος

Παῦλος στὴν πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ τονίζει ὅτι δὲ πρέπει νὰ ἀφήνουμε καθόλου τὸν ἑαυτό μας νὰ καταληφθῇ ἀπὸ ἀγωνιώδεις μέριμνες καὶ φροντίδες, ἀλλὰ γιὰ κάθε τι ποὺ μᾶς χρειάζεται ἢ γιὰ κάθε δυσκολία, ποὺ παρουσιάζεται μπροστά μας, νὰ γνωστοποιοῦμε τὰ αἰτήματά μας στὸν Θεὸ διὰ μέσου τῆς προσευχῆς καὶ τῆς δεήσεως, οἱ ὁποῖες πρέπει νὰ συνοδεύωνται πάντοτε μὲ ἔκφραση εὐγνωμοσύνης καὶ εὐχαριστίας γιὰ τὰ ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἀγαθά, ποὺ μᾶς δίνει ὁ Θεός. Καὶ ἡ εἰρήνη, ποὺ χαρίζει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους του καὶ ἡ ὁποία, ἀφοῦ εἶναι τέλεια καὶ ὑπερφυσική, ξεπερνάει τὸν νοῦ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων, θὰ φρουρήσῃ τὶς καρδιές μας, τὰ φρονήματα καὶ τὶς σκέψεις μας διὰ μέσω τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Ἐφ. 6, 18: «διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων».

[2] Βλ. Φιλ. 4, 6-7: «μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν, καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ Ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».