Οὐνία, ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ E΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

        Κατὰ τὸ 1907 κάνουν τὴν ἐμφάνισή τους οἱ πρῶτοι Οὐνῖτες. Αὐτοὶ φοροῦσαν τὴν ἴδια περιβολή, ποὺ φοροῦσαν καὶ οἱ ὀρθόδοξοι μοναχοί. Σκοπὸς τοὺς ἦταν νὰ προσηλυτίσουν ὀρθοδόξους χριστιανοὺς στὸν παπισμό.Τότε ὑπῆρξαν πολλοὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι κατηχοῦντο στὶς κακοδοξίες τῆς Οὐνίας. Οἱ Οὐνῖτες ἵδρυσαν τὸ γυναικεῖο μοναχικὸ τάγμα, μὲ τὸ ὄνομα «Θεοτόκος παμμακάριστος».

        Κατὰ τὸ 1903 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐξέδωσε ἐγκύκλιο, στὴν ὁποία σκιαγραφοῦσε τὸν ὕπουλο καὶ δόλιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο κινοῦνταν οἱ Οὐνῖτες. Μετὰ ἀπὸ τὴ μικρασιατικὴ καταστροφὴ τοῦ 1922, οἱ Οὐνῖτες μεταφέρουν τὸ κέντρο δράσεώς τους ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη στὴν Ἀθήνα. Ὁ οὐνίτης ἀρχιερέας Γεώργιος Ν. Χαλαβαζὴς[1] εἶχε τεράστια δραστηριότητα, ἡ ὁποία εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ ἱδρύσῃ ὀρφανοτροφεῖο, ἱεροσπουδαστήριο, τυπογραφεῖο, τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο «Καλὸς Τύπος», τὴν ἐφημερίδα Ε.Κ.Ν.Ε., ἀδελφότητα, σωματεῖα, παιδικὲς ἐξοχές, στέγη φοιτητή, στέγη σεισμοπλήκτων κορασίδων καθὼς καὶ τοῦ νοσοκομείου «Ἡ Παμμακάριστος». Στὰ χωριὰ τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως περιέθαλψε γύρω στοὺς ἑπτὰ χιλιάδες πρόσφυγες. Ἦταν τόσο μεγάλη ἡ δράση τοῦ Οὐνίτη ἀρχιερέα Γεώργιου Ν. Χαλαβαζῆ, καὶ αὐτὸ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ παρασημοφορηθῇ ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία. Διάφορες πόλεις στὸ ἐξωτερικὸ ὑποδέχονταν τὸν ἐν λόγῳ παπικὸ ἱεράρχη μὲ ἀνάκρουση τοῦ Ἐθνικοῦ μας Ὕμνου.

(συνεχίζεται)

---

[1] Ὁ ἐν λόγῳ οὐνίτης ἀρχιερέας γεννήθηκε στὴ Σύρο τὸ 1881.