Οὐνία, ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ Γ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

        Οἱ Οὐνῖτες ἀνέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα κατὰ τὴν περίοδο τῆς δουλείας τῶν ἑλλήνων ἀπὸ τοὺς ὀθωμανούς, καθὼς καὶ κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ἑνετοκρατίας, στὶς περιοχές, οἱ ὁποῖες ἦταν ἑνετοκρατούμενες. Κατὰ τὸ 1583 μ.Χ. οἱ Ἰησουΐτες ἔκαναν τὴν ἐμφάνισή τους στὴν Κωνσταντινούπολη. Αὐτοὶ εἶχαν στὴ διάθεσή τους διάφορα μέσα, ὅπως χρήματα, ἐκδόσεις καὶ πολιτικὴ κάλυψη, καὶ μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἐπηρέασαν πολλοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς τόσο στὰ Βαλκάνια ὅσο καὶ στὴ Μικρὰ Ἀσία. Αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ λόγος, ποὺ τὸ 1722 μ.Χ. συγκλήθηκε ἡ πανορθόδοξη σύνοδος στὴν Κωνσταντινούπολη[1]. Ἡ πανορθόδοξη αὐτὴ σύνοδος ἀπέστειλε ἐγκύκλιο πρὸς τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, στὴν ὁποία καταδίκασε τὴν Οὐνία, ἡ δράση τῆς ὁποίας περιέκλειε πολλοὺς κινδύνους.

(συνεχίζεται)

---

[1] Στὴν ἐν λόγῳ σύνοδο ἔλαβαν μέρος ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἰερεμίας ὁ Γ΄, ὁ πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἀθανάσιος ὁ Γ΄ καὶ ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύμων Χρύσανθος.