Οἱ ἀντάρτες πῆραν
ὅλα τὰ πολύτιμα ἀντικείμενα ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ π. Γεωργίου, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ
ζῶα καὶ ὅτι τρόφιμα εἶχαν, σιτάρι, καλαμπόκι, καθὼς ὅλα του τὰ χρήματα, τὸν
ἔδεσαν πίσω ἀπὸ ἕνα ἄλογο καὶ τὸν ἔσερναν στοὺς δρόμους τῆς Μεγάρχης. Μετὰ πέρασαν
ἀπὸ τὰ χωριὰ Γοργογύριο, Τύρνα καὶ Ξυλοπάροικο. Ὁ ἱερέας τοῦ χωριοῦ Γοργογύρι,
ὅταν πληροφορήθηκε τὸ γεγονός, ἔτρεξε μὲ θάρρος κοντὰ στὸν π. Γεώργιο, μέσα
στὸν ἀχυρώνα, ὅπου ἐκρατεῖτο καὶ ἐβασανίζετο καὶ μάταια παρακαλοῦσε τοὺς
κομμουνιστὲς-συμμορῖτες νὰ ἐλευερώσουν τὸν π. Γεώργιο. Στὰ τελευταῖα του λόγια
ὁ π. Γεώργιος πρὸς τὸν ἱερέα τοῦ Γοργογυρίου ζητᾶ νὰ προσευχηθῇ νὰ εἶναι τὸ
τέλος σύντομο μὲ μιὰ σφαῖρα στὸ κεφάλι καὶ ὄχι μὲ βασανιστήρια. Πρὸς τὴν
πρεσβυτέρα, ἡ ὁποία τὸν ἀκολουθοῦσε ἀπὸ μακριὰ τῆς εἶπε νὰ ἐλπίζει στὸν Θεό,
γιατὶ Αὐτὸς διευθύνει καὶ νὰ ἔχῃ ὑπομονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου