Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ Α΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

        Μέσα σὲ ὅλη τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἰδιαίτερα στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, περιγράφεται ἡ ἐπιμελὴς καὶ συνεχὴς ἐξάσκηση τῆς προσευχῆς, τὴν ὁποία ἐφάρμοζαν οἱ πρῶτοι χριστιανοί, ποὺ ἦσαν ἐξαιρετικὰ φωτισμένοι, ἐξ αἰτίας τῆς πολλῆς τους πίστεως στὸν Κύριο. Στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τὼν Ἀποστόλων ἀναφέρεται ὅτι ὅταν αὐτοὶ ἔτσι παρεκάλεσαν τὸν Θεό, ἐσείσθη ὁ τόπος, στὸν ὁποῖο ἦσαν συγκεντρωμένοι, καὶ ἔλαβαν πλουσίως ὅλοι Ἅγιο Πνεῦμα, διαποτίστηκαν ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἐκήρυσσαν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μὲ θάρρος[1]. Οἱ καρποὶ τῆς συνεχοῦς προσευχῆς ἀναφέρονται ἐδῶ, ποὺ εἶναι ἡ ἔκχυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σ’ αὐτοὺς ποὺ προσεύχονται.

Γιὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο καὶ Σίλα ἀναφέρεται ὅτι κατὰ τὸ μεσονύκτιο προσευχόντουσαν καὶ ἔψαλλαν ὕμνους πρὸς τὸν Θεό. Τοὺς ἄκουαν δὲ μὲ προσοχὴ οἱ φυλακισμένοι. Ξαφνικὰ ὅμως ἔγινε μεγάλος σεισμός, ὥστε ἐκλονίστηκαν τὰ θεμέλια τῆς φυλακῆς καὶ ἀνοίχτηκαν ἀμέσως μόνες τους ὅλες οἱ πόρτες καὶ ἔπεσαν ὅλα τὰ δεσμὰ τῶν φυλακισμένων[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Πράξ. 4, 31: «καὶ δεηθέντων αὐτῶν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγμένοι, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ἐλάλουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ μετὰ παρρησίας».  Βλ. ἐπίσης «Οἱ περιπέτειες ἑνὸς προσκυνητοῦ», μτφρ. Παντελεήμονος Καρανικόλα (μητρ. Κορίνθου), ἐκδ. Παπαδημητρίου ²⁰2006, σ. 202.

[2] Βλ. Πράξ. 16, 25-26: «Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόνˑ ἐπηκροῶντο δὲ αὐτῶν οἱ δέσμιοι. Ἄφνω δὲ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, ὥστε σαλευθῆναιτὰ θεμέλια τοῦ δεσμωτηρίου, ἀνεῴχθησαν τὲ παραχρῆμα αἱ θύραι πᾶσαι καὶ πάντων τὰ δεσμὰ ἀνέθη».