Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ τζάννα (Οἱ Κῆποι τοῦ Παραδείσου) B΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Κάρβουνο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

        Σύμφωνα μὲ τὸ Κοράνι, ὑπάρχει ἡ πίστη στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Σ’ αὐτὴν οἱ δίκαιοι θὰ κριθοῦν καὶ θὰ ἀνταμειφθοῦν μὲ τὸν αἰώνιο παράδεισο, ἐνῷ οἱ ἄδικοι θὰ καταδικαστοῦν στὴν κόλαση. Στὸ κοράνι προβάλλεται ἡ προσδοκία τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν καὶ τῆς τελικῆς κρίσης, κάτι ποὺ ἔχουν υἱοθετήσει ἀπὸ τὸ Χριστιανισμό. Τὴν ἡμέρα τῆς ἀνάστασης θὰ δημιουργηθῇ καινούργιος οὐρανὸς καὶ καινούργια γῆ. Τὸ ἀναστημένο ἀνθρώπινο σῶμα θὰ εἶναι διαφορετικὸ ἀπὸ τὸ προηγούμενο, ὅμως μᾶς εἶναι ἄγνωστὸ ποιὰ θὰ εἶναι ἡ φύση του. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θὰ περάσουν ἀπὸ μιὰ λεπτὴ σὰν μιὰ τρύπα γέφυρα καὶ κοφτερὴ σὰν ξίφος. Αὐτὴ ὁδηγεῖ στὸν παράδεισο ἢ στὴν κόλαση.

        Ὁ παράδεισος σύμφωνα μὲ τὸν ἰσλαμισμό, περιγράφεται σὰν κῆπος κατάφυτος καὶ δροσερός, τὸν ὁποῖο διασχίζουν ποταμοί. Ἔχει δένδρα μὲ πολλοὺς καρπούς. Αὐτοὶ ποὺ θὰ ζοῦν στὸν παράδεισο θὰ φοροῦν χιτῶνες διακοσμημένους μὲ χρυσὰ στολίδια. Νέοι θὰ τοὺς προσφέρουν κρασί, καὶ νέες θὰ τοὺς περιποιοῦνται.

(συνεχίζεται)