TO ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟ A΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη

          Τὸ μεσονυκτικὸ εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς τακτικὲς ἀκολουθίες τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Εἶναι ἀκολουθία τῆς ἐγρηγόρσρως, ἀφοῦ ὁ Κύριος στὴν παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων τονίζει ὅτι ὁ νυμφίος ἔρχεται «μέσης νυκτός»[1]. Πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὸν χρόνο κατὰ τὸν ὁποῖο τελεῖται, δηλαδὴ τὸ μεσονύκτιο. Τὸ Μεσονυκτικὸ ὡς ὁρολογία καὶ περιεχόμενο βασίζεται κατὰ πᾶσα πιθανότητα στοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος τονίζει ὅτι θὰ ἔλθῃ κατὰ τὴν δεύτερη παρουσία Του αἰφνίδια καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ βρισκόμαστε σὲ εγρήγορση[2]. Στὸ καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικὸ ὑπάρχουν δύο τροπάρια, τὰ ὁποῖα μᾶς παραπέπουν νοηματικὰ καὶ λεκτικὰ στὴν παραβολὴ τῶν δέκα παρθένων:

«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός∙ καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα∙ ἀνάξιος δὲ πάλιν ὃν εὑρήσει ῥᾳθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς∙ ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα∙ Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός∙ διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς».

(συνεχίζεται)

---

[1] Ματθ. κε΄ 6.

[2] Βλ. Ματθ. κδ΄ 36, 44, κε΄ 13. Μάρκ. ιγ’ 32. Λουκ. ιβ΄ 35-40, κα΄ 34.