Ἀπὸ τὶς διδαχὲς τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτη Περὶ Προσευχῆς Ι΄.

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ψυχρὴ προσευχὴ σημαίνει ὁπωσδήποτε ὅτι ὑπάρχει μέσα μας πολὺς ἐγωϊσμὸς καὶ ὑπερηφάνεια.

* * *

Στὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες, στοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς κινδύνους, τί σπουδαιότερο μπορεῖ νὰ ὑπάρξη ἀπὸ τὴν ταπεινὴ προσευχή;

* * *

Ὁ Θεός ἀπαντᾶ στὶς προσευχές μας μὲ ποικίλους τρόπους:

Κάποτε ἀπαντᾶ μὲ γεγονότα, ποὺ ἐνῷ τὰ νομίζουμε συμπτώσεις, ὅμως στὴν πραγματικότητα καθόλου δὲν εἶναι συμπτώσεις, ἀλλὰ εἶναι ἔργο τὴς θείας Του Πρόνοιας!

Ἀπαντᾶ ἄλλοτε καὶ μὲ μιὰ ἀπρόσμενη ἐξέλιξι τῶν πραγμάτων!

Ἀπαντᾶ πολλὲς φορὲς καὶ μὲ τὴ σιωπή Του, ἂν τοῦτο ἀπαιτεῖ τὸ βαθύτερο συμφέρο τῆς ψυχῆς μας!

* * *

Καὶ μόνη ἡ ἐπίκλησις στὴν προσευχή μας εἴτε τοῦ Παναγίου Ὀνόματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, εἴτε τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἴτε τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, εἴτε τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἀλλ’ ἐπίσης καὶ ἡ ἐκζήτησις τῆς βοηθείας τῆς Πανυπερευλογημένης Θεοτόκου, καθὼς καὶ τῆς μεσιτείας τῶν Μαρτύρων, τῶν Ὁσίων καὶ ὁποιουδήποτε ἐκ τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, προξενεῖ μέσα μας μεγάλη χαρά, ἀπερίγραπτη ἀγαλλίασι καὶ ἀνέκφραστη παρηγορία!

* * *

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».