Β΄ Οἱ δύο κανόνες τῶν Θεοφανείων Δ΄.

          Εἶναι χαρακτηριστικὸς ὁ εἱρμὸς τῆς η΄ ὠδῆς τοῦ δεύτερου, ἰαμβικοῦ, κανόνα τῶν Θεοφανείων, ποίημα τοῦ Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ:

«Ἐλευθέρα μὲν ἡ Κτίσις γνωρίζεται,

Υἱοὶ δὲ φωτὸς οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι.

Μόνος στενάζει, τοῦ σκότους ὁ προστάτης.

Νῦν εὐλογείτω συντόνως τὸν αἴτιον,

ἡ πρὶν τάλαινα τῶν Ἐθνῶν παγκληρία».

          Ὁ πανηγυρικὸς αὐτὸς ὕμνος ἀναφέρεται στὴν ἐλευθερία, ποὺ δόθηκε σὲ μᾶς, οἱ ὁποῖοι εἴμαστε δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, διὰ μέσου τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καὶ στὴ θεία υἱοθεσία, ποὺ χαρίστηκε σὲ μᾶς καθὼς καὶ στὸ νοητὸ φῶς, ποὺ ἔλαμψε σὲ μᾶς τοὺς σκοτισμένους. Σήμερα λοιπόν, διὰ μέσου τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος ἡ κτίσις γνωρίζεται ἐλευθέρα ἀπὸ τὴν δουλεία τοῦ διαβόλου καὶ τῆς ἁμαρτίας. Ἐμεῖς δὲ οἱ ἐθνικοί, οἱ οποῖοι εἴμαστε σκοτισμένοι ἀπὸ τὴν πλάνη τῆς ἀσέβειας καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀναδεικνυόμεθα υἱοὶ φωτὸς καὶ ἡμέρας, δηλαδὴ Υἱοὶ Θεοῦ. Ὁ διάβολος ὅμως, βλέποντας ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἐλευθερώθηκαν ἀπὸ τὴν τυρρανία του καὶ ὅτι υἱοθετήθηκαν ἀπὸ τὸν οὐράνιο πατέρα, στενάζει καὶ ὀδύρεται! Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο λοιπὸν ὅλα τὰ ἔθνη ἂς εὐλογοῦν τὸν αἴτιο ὅλων αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν, δηλαδὴ τὸν δωρεοδότη Χριστό.

(συνεχίζεται)