Ἀπὸ τὶς διδαχὲς τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτη Περὶ Προσευχῆς ΙΒ΄.

* * *

Οἱ προσευχὲς τῶν ἁγίων ἀνθρώπων, μποροῦν καὶ συνεχίζονται, ἀκόμη καὶ μετὰ τὸν σωματικό τους θάνατο!

Γι᾽ αὐτὸ καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας μποροῦν καὶ θαυματουργοῦν καὶ μετὰ τὴν κοίμησί τους!

* * *

Ἡ ταπεινὴ προσευχὴ συγκρατεῖ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ!

Ἡ μετὰ δακρύων προσευχὴ ἀνοίγει τοὺς κρουνοὺς τοῦ Οὐρανοῦ!

Ἡ ἁγία προσευχὴ κάποιων, ποὺ συχνὰ ὁ κόσμος τοὺς ἐκλαμβάνει “ἀφελεῖς” καὶ “ἐλαχίστους”, ἴσως καὶ “ἀνυπάρκτους”, αὐτῶν ἡ προσευχή, συμβαίνει κάποτε νὰ μεταβάλλη ἄρδην ἀκόμη καὶ τὸν ροῦν τῆς Ἱστορίας!!!

* * *

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».