Β΄ Οἱ δύο κανόνες τῶν Θεοφανείων Β΄.

         Ὁ εἱρμὸς τῆς ἐνάτης ὠδῆς τοῦ πρώτου κανόνα ἀναφέρεται στὴ Θεοτόκο καὶ ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα, εὐφημεῖν πρὸς ἀξίαν,

ἱλιγγιᾶ δὲ νοῦς καὶ ὑπερκόσμιος,

ὑμνεῖν σε Θεοτόκε,

ὅμως ἀγαθὴ ὑπάρχουσα, τὴν πίστιν δέχου,

καὶ γὰρ τὸν πόθον οἶδας, τὸν ἔνθεον ἡμῶν,

σύ γαρ Χριστιανῶν εἶ προστάτης,

σὲ μεγαλύνομεν».

          Ἡ ἐνάτη ὠδὴ τῶν Κανόνων βασίζεται στὴν ὠδὴ τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία βρίσκεται στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ εἶναι ἕνας ὑπέροχος ὕμνος τῆς Θεοτόκου πρὸς τὸν Θεό. Τὸν ὕμνο αὐτὸ τῆς Παναγίας ψάλλουμε στὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου καὶ ἀρχίζει μὲ τὰ λόγια «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον...».

(συνεχίζεται)