ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου
Ἑπομένως, ὁ «παπισμός», εὑρισκόμενος εἰς τὸν ἀπολύτως καὶ
ἐκ διαμέτρου ἀντίποδα τῆς ἐννοίας τῆς ΜίαςἘκκλησίας, κατ᾽ οὐδένα τρόπον δὲν εἶναι
δυνατὸν νὰ συνιστᾷ ὁ ἴδιος ἐκκλησία, ἀλλὰ συνιστᾷ Ἀντιεκκλησία, κατὰ τὸ ἀντίστοιχο
“διαμετρικῶς ἀντιθετικὸ σχῆμα”: “Χριστὸς-Ἀντίχριστος”! Τοὐτέστιν, ἂς μᾶς ἐπιτραπῇ
νὰ τὸ εἰποῦμεν ξεκάθαρα! Ὁ “παπισμὸς” συνιστᾷ “Ἀντι-εκκλησίαν”, ὑπὸ ἀμφοτέρας τὰς
ἐννοίας: Ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν ὡς πολεμῶσα τὴν ὄντως Ἐκκλησίαν, δηλαδὴ τὴν Ὀρθοδοξίαν, ἀφ᾽
ἑτέρου δὲ ὡς οὖσα “πιθηκισμός”, ἀνίερος μιμητισμὸς, κακέκτυπος καὶ νόθα ἐκδοχή,
αὐτοῦ ποὺ εἶναι ἡ ὄντως Ἐκκλησία, δηλαδὴ ἡ Ὀρθοδοξία!
* * *
Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου