O ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΗ Z΄.

(του Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Τότε ὁ Νάθαν λέγει ἀμἐσως στὸν Δαβίδ: «Σὺ εἶ ὁ ἀνὴρ ὁ ποιήσας τοῦτο». δηλαδὴ «Ἐσὺ εἶσαι ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἔκανες αὐτό».  Ἀκολούθως ὁ προφήτης Νάθαν μεταξὺ ἄλλων λέγει στὸν Δαβὶδ ὅτι κατεφρόνησε καὶ κατεπάτησε τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου καὶ διέπραξε αὐτὴ τὴν πονηρὴ πράξη ἐνώπιόν Του. Ἐσκότωσε δηλαδὴ μὲ τὸ ἐχθρικὸ μαχαίρι τὸν ἀξιωματικό του, τὸ Οὐρία τὸν Χετταῖο καὶ ἀκολούθως πῆρε τὴ γυναῖκα τοῦ Οὐρία καὶ τὴν ἔκανε γυναῖκα του καὶ ἔβαλε τὸν ἄνδρα της νὰ σκοτωθῇ ἀπὸ τὸ μαχαίρι τῶν Ἀμμωνιτῶν.

Τότε ὁ Δαβὶδ συναισθανόμενος τὸ διπλὸ ἁμάρτημα ποὺ διέπραξε, ὁμολόγησε ὅτι πράγματι εἶχε ἁμαρτήσει μπροστὰ στὸν Κύριο. Καὶ ὁ προφήτης Νάθαν διαβεβαίωσε τὸν Δαβὶδ ὅτι ὁ Κύριος εἶδε τὴν μετάνοιά του καὶ συγχώρησε τὸ ἁμάρτημά του. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν θα θανατωθῇ. Προαναγγέλει ὅμως τὸν θάνατο τοῦ γιοῦ του, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὴν σχέση του ἐκείνη μὲ τὴν Βηρσαβεέ[1]. Ὅπως ἀναφέρει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μὲ τὴν ταπεινὴ ὁμολογία του ὁ Δαβὶδ ἐπανῆλθε στὴν ἀρχική του ἀξία καὶ ἔγινε πρότυπο μετάνοιας[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] Ὁ προφήτης Νάθαν ἀναφέρει στὸν Δαβὶδ ὅτι ὁ γιὸς του, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὴν Βηρσαβεὲ θὰ θανατωθῇ. Ὁ γιὸς τοῦ Δαβὶδ εἶχε ἤδη γεννηθῇ, ὅταν ὁ προφήτης Νάθαν ἤλεγξε τὸν Δαβίδ. Βλ. Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Ἑρμηνεία εἰς τοὺς ψαλμούς, ΕΠΕ, 15, σσ. 146-147.

[2] Βλ. Ἰω. Χρυσσοστόμου, ΕΠΕ, 28, 724.