Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ Α΄.

(Χαρακτικό, ἔτους 1899)

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ἐκ Κύπρου ἕλκων τὴν καταγωγήν, ὡς λέων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, βροντώδῃ τῇ φωνῇ βοᾷ πρὸς ἅπαντας ἡμᾶς·

«Ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός, ἰδοὺ ἐκεῖ, μὴ πιστεύσητε.

Ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα καὶ τέρατα πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.» (Μάρκ. ιγ ´, 21-22)

Ἡ σημασία τοῦ “ὧδε” (=ἐδῶ) δὲν εἶναι μόνον τοπική, ἀλλὰ καὶ τροπική!

Ἐὰν οἱοσδήποτε “πάπας” σᾶς εἰπῇ ὅ,τι ἐδῶ (= εἰς τὸν παπικὸν θρόνον τοῦ ἐκπεσόντος Πάπα Ῥώμης) εἶναι ὁ Χριστὸς, μὴ πιστεύσετε!

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ποὺ εἶναι ὁ ἀείποτε Ζῶν καὶ ὁ ἀδιαλείπτως Παρών, διοικεῖ αὐτοπροσώπως τὴν Ἐκκλησία Του! Οὐδόλως τοῦ χρειάζεται οἱοσδήποτε «Vicarius Filii Dei» (= ἐκπρόσωπος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ “παπικὸς ἀντιπρόσωπός Του ἐπὶ τῆς γῆς”), ὅπως βλάσφημα φρονοῦν μὲ τὸ ὕπουλο καὶ πλανεμένο δόγμα τοῦ “παπικοῦ πρωτείου ἐξουσίας” οἱ φραγκολατῖνοι αἱρετικοί. Ἡ παρουσία τοῦ Ἰδίου τοῦ Χριστοῦ στὶς Ἐκκλησίες Του εἶναι ἐνεργὸς καὶ ἀκατάπαυστος καὶ ὡς ἐκ τούτου κανέναν ἁπολύτως “πάπα” δὲν ἔχει ἀνάγκην ὁ Χριστός, σὰν ἀντιπρόσωπό Του (τάχα) ἐπὶ τῆς γῆς!

Καὶ ἡ παμπλάνη τῶν παπικῶν, δὲν τελειώνει δυστυχῶς ἐδῶ!

Ἐφ᾽ ὅσον, σύμφωνα μὲ τὶς αἱρετικές τους δοξασίες:

(α) Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται “καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ” (=Filioque), καὶ 

Ἀπὸ τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».