ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ζ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

   7.  Με τον θάνατο επέρχεται η καταστροφή της μίξης και της κράσης των στοιχείων που αποτελούν τον σωματικό άνθρωπο και η μεν ψυχή επιστρέφει εκεί απ’ όπου έλαβε το είναι, το δε σώμα διαλύεται στα φυσικά στοιχεία από τα οποία πλάστηκε, αλλά δεν αφανίζεται και δεν μεταβαίνει στην ανυπαρξία. Με την ταφή του σώματος, τελείται το μυστήριο της απαλλαγής του από τη φθορά και τον θάνατο, οπότε αναμορφοποιείται και ανακοσμείται, για να αναστηθεί άφθαρτο και αθάνατο.

   8. Στην επιθανάτια αγωνία, οι ψυχορραγούντες οπτασιάζονται και οι μεν δίκαιοι μπορεί να έχουν οπτασίες Αγίων ανθρώπων ή αγγέλων, ενώ οι αμετανόητοι αμαρτωλοί μπορεί να έχουν οπτασίες δαιμόνων.

   Με την έξοδο της ψυχής από το σώμα, ακολουθεί ο τελωνισμός της ψυχής, δηλαδή η διαδικασία, όπου οι δαίμονες διεκδικούν με λύσσα την ψυχή του κεκοιμημένου, επικαλούμενοι τις αμαρτίες του. Για τις μετανοημένες ψυχές επεμβαίνουν οι άγγελοι και τις διαφυλάσσουν από την εξουσία των δαιμόνων. Τελώνια, αποκαλούνται και τα ψυχικά πάθη, που, επειδή δεν μπορούν να εκδηλωθούν λόγω της απουσίας του σώματος, συνθλίβουν και πνίγουν τη ψυχή.

(συνεχίζεται)