ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΤ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

   6. Η έξωση του ανθρώπου από τον Παράδεισο και η εισόρμηση του θανάτου στο ανθρώπινο γένος μετατρέπονται τελικά από την φιλανθρωπία του Θεού ως ευεργεσία, γιατί έτσι διακόπηκε η συνέχιση της αμαρτίας και η αθανασία του κακού και ματαιώθησαν τα σχέδια του διαβόλου, να εισάξει το κακό στον Παράδεισο, για να γίνει αθάνατο. Δια του θανάτου, θανατώνεται ο θάνατος του ανθρώπου.

   Οι συνέπειες της πτώσης του ανθρώπου ήταν τραγικές για το ανθρώπινο γένος, αφού έχασε τη δυνατότητα του «καθ’ ὁμοίωσιν», και αμαύρωσε το «κατ’ εἰκόνα». Κληρονόμησε την ασθένεια της αμαρτίας και συμπαρέσυρε και όλη την κτίση στη φθορά και τον θάνατο.

   Η Ενανθρώπηση του Χριστού, ο Σταυρικός θάνατος, η ταφή, η κάθοδός του στον Άδη και η ένδοξη Ανάστασή του, κατάργησαν το αφύσικο και παρένθετο γεγονός του θανάτου και άνοιξαν την κεκλεισμένη πύλη του Παραδείσου, δίνοντας τη δυνατότητα στον άνθρωπο, να επανέλθει στην προ της πτώσης κατάσταση, αφού θεράπευσε το «κατ’ εἰκόνα» και ενισχύθηκε η δυνατότητα να φθάσει στο «καθ’ ὁμοίωσιν».

(συνεχίζεται)