Μαρία Χατζηνικολάου
φιλόλογος
Σήμερα εξήντα έξι χρόνια μετά τη θυσία του
προσκυνούμε ευλαβικά τον άρχοντα της αρετής, που η φλόγα του πυρπολεί την ψυχή
της Κύπρου. Όποιος τιμά αυτούς που έστησαν την πρώτη τ’ Απρίλη ψηλό μετερίζι,
για να στέλλει το εθνικό φως της από τότε ως τώρα και πάντα, όσο θα υπάρχει το
Έθνος, δεν μπορεί να επαναπαύεται σε φρούδες ελπίδες. Έλληνες: θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία σε
πανελλήνια κλίμακα, για σθεναρή και ανυποχώρητη αντίσταση, για ελληνοπρεπή
αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων. Το Έθνος επί ποδός. Σήμερα για την Κύπρο,
αύριο για τη Θράκη και το Αιγαίο κι ύστερα για άλλες πατρογονικές εστίες. Η
θυσία του Αυξεντίου, μας κάμνει να νιώθουμε πιότερο Έλληνες μέσα στο δραματικό
αγώνα της εθνικής και φυσικής μας επιβίωσης και να στεκόμαστε όρθιοι μπροστά
στις ευθύνες μας. Η μεγάλη απόφαση των αγωνιστών της ΕΟΚΑ του 55-59 «Ελευθερία ή Θάνατος» έσπασε δεσμά
ισχυρότερα από τα δεσμά που χάλκευσε και περιφρούρησε μια ολόκληρη
Αυτοκρατορία.
Οι Αττίλες θα φύγουν, γιατί είναι ξένοι,
είναι εισβολείς, είναι έποικοι. Στον υπέρ πάντων αγώνα μας για τη σωτηρία της
Κύπρου παίρνουμε τα αντίβαρα από τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου να σταθμίσουμε
το χρέος μας. «Μηδέ γένος πατέρων
αισχυνέμεν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου