Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΙΘ΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

Φιλόλογος

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Η μουσική των Ελλήνων μαζί με το λόγο είναι το σώμα της σκέψης και χωρίς αυτήν η επικοινωνία είναι λειψή. Κατά βάση ανθρωποκεντρική, ενεργοποιεί τις δυνάμεις της ψυχής, εμφυσώντας αναζητήσεις ελευθερίας και δικαιοσύνης. Δίνει οράματα, ανοίγει ορίζοντες, θεραπεύει ψυχή και σώμα, εξαγνίζει, παρακινεί, εμπνέει «και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως», κατά τον Κάλβο. Ένας αυλητής συνόδευε τη γυναίκα στο ζύμωμα, τους εργάτες στον τρύγο και στο θερισμό, τους κωπηλάτες και τους στρατιώτες στην πορεία τους στη μάχη, τους αθλητές στην προπόνηση και στον αγώνα τους.

Η Μουσική παράδοση του Έθνους αντικρίζει τη ζωή με δύναμη και αισιοδοξία, ακόμα και στους θρήνους. Στο εξόδιο άσμα του ο χορός, στην τραγωδία «Εκάβη» του Ευριπίδη, παροτρύνει τις σκλάβες των Ελλήνων Τρωαδίτισσες στην κατάφαση της θλιβερής σκλαβιάς τους: «Ας πάμε στις σκηνές και στα καράβια, για να περάσουμε τόσα βάσανα από τους δεσπότες μας. Είναι ανάγκη μεγάλη».

(συνεχίζεται)