Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ K΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

Φιλόλογος

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Τα ποικίλα μουσικά όργανα των Ελλήνων:

Πνευστά: ο αυλός, ο δίαυλος, η σύριγξ, η σάπλπιγξ, ο κόχλος.

Κρουστά: τα τύμπανα, τα κρόταλα, τα κρέμβαλα, τα κύμβαλα, το σείστρον.

Έγχορδα: η λύρα, η φόρμιγξ, η κίθαρις, το βάρβιτον, η πανδουρίς, ήταν η πηγή εκπόρευσης της μουσικής τους ποικίλο μορφιάς, που τροφοδοτεί και τη σύγχρονη ελληνική μουσική.

Στην ομηρική Κύπρο, τη μακρινότερη από τη Μητρόπολη του ελληνισμού, παραδοσιακά μουσικόφιλη, ήταν αναπτυγμένη «η Λυδία αρμονία», και οι «Έλυμοι αυλοί» ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί. Κύπριος κιθαρωδός τραγούδησε στις πανελλήνιες γιορτές των Δελφών, με την κιθάρα του, τις «ομηρικές μάχες». Στα βυζαντινά χρόνια αναπτύχθηκε, στο νησί μας, η βυζαντινή μουσική και μετά τη μικρασιατική καταστροφή, επικράτησε το σεμνό πατριαρχικό ύφος, ώστε να διεκδικούμε σήμερα σημαντική θέση, ανά το πανελλήνιο, για την αυθεντικότητα της βυζαντινής μας μουσικής παράδοσης.

(συνεχίζεται)