Ὁ πατὴρ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος καὶ ἡ νηστεία Γ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ἡ μὴ τήρηση τοῦ θεσμοῦ τῆς νηστείας εἶναι σοβαρὸ ἁμάρτημα, ἐκτὸς ἄν ὑπάρχουν εὔλογοι λόγοι γιὰ νὰ μὴ νηστεύσῃ κάποιος, ὅπως ἀσθένεια κλπ. Τὸ Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1967, θυμᾶται ἕνα ζευγάρι πνευματικῶν του τέκνων, φιλοξενηθήκαμε σὲ κάποιο συγγενικό σπίτι καὶ δὲν νηστεύσαμε, ἀκολουθώντας τὴ γραμμὴ τοῦ σπιτιοῦ αὐτοῦ. Τὸ θεωρήσαμε πολὺ φυσικὸ καὶ αὐτοσυγχωρηθήκαμε. Πήγαμε μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ γιὰ ἐξομολόγηση στὸν γέροντα, ἀλλὰ δὲν τοῦ ἀναφέραμε τίποτε γι’ αὐτό. Ἐξομολογηθήκαμε ἄλλα πράγματα. Μᾶς διάβασε τὴ συγχωρητικὴ εὐχὴ καὶ μετὰ πιάσαμε κουβέντα γιὰ διάφορα ἐνδιαφέροντα θέματα. Παρεμπιπτόντως στὴ ρύμη τοῦ λόγου ἀναφέραμε ὅτι δὲν εἴχαμε νηστεύσει. Θὰ προτιμούσαμε νὰ ἄνοιγε ἡ γῆ νὰ μᾶς καταπιῇ ἀπὸ τὴ ντροπή μας, ὅταν μᾶς εἶπε αὐστηρα:

- Νομίζετε ὅτι ἔχετε ἐξομολογηθῇ τώρα, ὅταν ἕνα τόσο σοβαρὸ ἁμάρτημα τὸ ἀποσιωπήσατε;

(συνεχίζεται)