Ὁ πατὴρ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος καὶ ἡ νηστεία Β΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Διηγεῖτο κάποτε ὁ γέροντας: «Ἦλθε κάποιο πνευματικοπαίδι μου καὶ μοῦ ἔλεγε:

- Ξέρετε, πάτερ, ἐγὼ δὲν τὴν παραδέχομαι τὴ νηστεία. Τί πάει να πῇ νηστεία;

Τοῦ ἀπάντησα:

-  Ἡ νηστεία εἶναι θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Νομοθετήθηκε στὸν Παράδεισο. Νήστευσαν οἱ προφῆτες, ὁ Μωυσῆς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες... Ἐὰν ἐξακολουθῇς νὰ μὴ νηστεύῃς καὶ νὰ ἔχῃς αὐτὲς τὶς ἀντιλήψεις, τότε ν’ ἀλλάξῃς Γέροντα! Ἔτσι τοῦ εἶπα. Ἐὰν ὅμως μοῦ ἔλεγε: «Ξέρετε, πάτερ, δέχομαι τὴ νηστεία ὅπως τὴν ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ νηστεύσω τόσο. Προσπαθῶ ὅμως κάτι νὰ καταφέρω», θὰ τοῦ ἔλεγα: «Σὲ δέχομαι παιδάκι μου. Προσπάθησε ὅσο μπορεῖς νὰ ἀνταποκριθῇς σ’ αὐτὰ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία μας». Ἀλλὰ νὰ μοῦ λέει: «Δὲν παραδέχομαι τὴ νηστεία»! Ποιὸς εἶσαι ἐσύ; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές; Ἄκους ἐκεῖ!».

(συνεχίζεται)