Η ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Δ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Κατὰ τὴ μέρα αὐτὴ οἱ ψαράδες στὸ ἐπάγγελμα - μαθητὲς τοῦ Κυρίου καθίστανται πάνσοφοι, ἀφοῦ ὁ Κύριος κατέπεμψε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σ’ αὐτούς. Ἔτσι ἀπὸ ἁλιεῖς ψαριῶν γίνονται ἁλιεῖς ἀνθρώπων, σαγηνεύοντας μὲ τὴ διδασκαλία, τὸ παράδειγμά τους καὶ τὰ θαυμαστὰ γεγονότα ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη[1].

Κατὰ τὴ μέρα τῆς Πενηκοστῆς ὁ Θεὸς καταπέμπει τὸ πανάγιο Του Πνεῦμα, στὴν Ἐκκλησία, τὸ ὁποῖο, σύμφωνα μὲ τὰ ἀψευδῆ λόγια τοῦ Κυρίου, θὰ παραμείνῃ στὴν Ἐκκλησία, καθοδηγώντας την, μέχρι τὴ συντέλεια τῶν αἰώνων: «καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα»[2]. Ἀκόμη ὁ Κύριος βεβαιώνει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ ἐνθυμίσῃ στοὺς ἀποστόλους, ὅλα ὅσα τοὺς εἶπε ὁ Κύριος καὶ πιθανὸν νὰ τὰ εἶχαν ξεχάσῃ[3]. Ἀκόμη ὁ Κύριος ὀνομάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, Πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ μαρτυρεῖ τὴ δογματικὴ διδασκαλία, ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα: «ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ»[4].

(συνεχίζεται)

---

[1] Ἀπολυτίκιο ἑορτῆς Πεντηκοστῆς.

[2] Ἰω. 14, 16.

[3] Βλ. Ἰω. 14, 26: «ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν».

[4] Ἰω. 15, 26.