Νικολαϊτισμὸς τότε καὶ σήμερα ΙB΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

• Νεονικολαϊτισμὸς εἶναι ἡ σήμερα ἐπιδιωκόμενη διδασκαλία, ἀκόμα καὶ πρὸς ἀθῶα παιδιά, λεπτομερειῶν τῆς γενετήσιας πράξης, παραβλεπομένης βάναυσα τῆς συνολικῆς θεώρησης τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς ἑνιαίας ψυχοπνευματικοσωματικῆς ἀδιαχώριστης ἑνότητας.

• Νεονικολαϊτισμὸς εἶναι ἡ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ παρατηρούμενη στὶς μέρες μας πρόσδοση «συμμαρτυριῶν ἱερωσύνης» σὲ πρόσωπα ἀκατάλληλα καὶ μάλιστα ἔχοντα σὲ βάρος τους σοβαρὰ, ἀδιαμφισβήτητα καὶ συχνάκις πανθομολογούμενα ὁλοφάνερα καὶ ἀμετάκλητα (σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας) κωλύματα ἱερωσύνης, ἁπτόμενα καὶ σαρκικῶν ἁμαρτημάτων, γιὰ τὰ ὁποῖα οἱ θεόπνευστοι Ἱεροὶ Κανόνες εἶναι ἀδιαμφισβητήτως  ἀντίθετοι.

• Νεονικολαϊτισμὸς εἶναι ἡ ἀπολυτοποίηση, μέχρι καὶ «θεοποίηση» τῆς γενετήσιας λειτουργίας καὶ ὅλων τῶν συναφῶν μὲ αυτὴ παραμέτρων, παραβλέποντας τὸ σύνολο τῆς ψυχοσωματικοπνευματικῆς Δημιουργίας τοῦ ἑνιαίου ἀνθρωπίνου προσώπου.

• Νεονικολαϊτισμὸς ἀπαρτίζει καὶ συγκροτεῖ σαφέστατα καὶ τὸ ἐν ἐσχάτοις χρόνοις ἀναφανὲν “καινὸν καὶ σάπιον φροῦτο” τῆς λεγομένης “Νεοπατερικῆς” ἢ “Μεταπατερικῆς” “θεολογίας” (;;;)!

Ἂς μὴ ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι ὁ ἀδιάψευστος Λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, ἀναφερόμενος στὴν ἐπανεμφάνηση κατὰ τοὺς Ἔσχατους Χρόνους, τοῦ θηρίου τῆς Παναιρέσεως τοῦ “διδύμου” Νικολαϊτισμός-Οἰκουμενισμός, εἶναι καὶ πάλιν σαφέστατος: Τελικῶς καὶ ἀμετακλήτως, «αὐτὸ τὸ θηρίο (τῆς συμπαιγνίας Νικολαϊτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ), εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει» (Ἀποκ. ιζ΄ 8).

Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ «οὐ δέδεται» καὶ ἂς τὸ ἀκούσουν ὅσοι εἰσάγουν ἢ ὑποβοηθοῦν μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο καὶ σὲ ὁποιονδήποτε βαθμὸ τὴν ἐπανεισβολὴ τῆς φοβερῆς αὐτῆς διδύμου Παναίρεσης ἐντός τῶν τειχῶν τῆς Ἐκκλησίας!

Ὁ κάθε πιστὸς καὶ μάλιστα οἱ ἐντεταλμένοι ἐπὶ τούτου Ποιμένες, ἂς ἀναλάβωμεν ὁ καθένας μας, ἀπὸ τὸ ὅποιο “πόστο” εὐρισκόμεθα τὶς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου εὐθύνες μας!