Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Z΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

Φιλόλογος

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ο Πίνδαρος ύμνησε τον Ασκληπιό, που θεράπευε όλες τις ασθένειες με τραγούδια, ενώ ο Θεόφραστος χρησιμοποιούσε φρύγιες μελωδίες, για να επικουφίζει τα άλγη. Η πολύ γνωστή ρήση του Πλάτωνα «ουδαμού γαρ κινούνται μουσικής τρόποι άνευ πολιτικών νόμων των μεγίστων» υπονοεί σαφέστατα ότι η Μουσική μπορούσε να μεταβάλει, ακόμη, και τους Νόμους της Πολιτείας.

Οι θεωρητικές μουσικές σχολές των αρχαίων Ελλήνων ήταν τρεις, όπως εκφραζόντουσαν μέσω του Πυθαγόρα, του Αριστόξενου και του Κλαύδιου Πτολεμαίου.

Από αναφορά του Πλάτωνα, στους Νόμους, μαθαίνουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν την πολυφωνία, την οποία ονόμαζαν ετεροφωνία. Όμως δεν θεωρούσαν πρέπον να ασκούν τα παιδιά τους σ’ αυτήν. Προτιμούσαν την ταυτοφωνία φωνών και οργάνων, όπως ισχύει σήμερα στην εκκλησιαστική και δημοτική μας μουσική παιδεία.

(συνεχίζεται)