Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Η΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

Φιλόλογος

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Οι εθνικομουσικολόγοι Κουρτ Σακς και Γιαπ Κουνστ διαπιστώνουν ότι η μουσική παράδοση των Ελλήνων, από την εποχή του Κυκλαδικού πολιτισμού, του Μινωικού, των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, έχει φτάσει ως τις Ινδίες και μέσω αυτής επηρέασε τη μουσική παράδοση της Κίνας και της Ιαπωνίας. Οι δε λεγόμενοι απόγονοι του Αλεξάνδρου, Καλάς, διατηρούν ζωντανή την αρχαία ελληνική μουσική παράδοση σε χώρες, όπως το Πακιστάν.

Η αρχαιοελληνική μουσική γραφή θα εγκαταλειφθεί σταδιακά τον 4° αι. μ.Χ. και θα στηριχθεί στη λογική των προσωδιακών συμβόλων, δηλαδή των τόνων. Οι τρόποι και οι κλίμακες των αρχαίων μετονομάσθηκαν από τους βυζαντινούς μελωδούς σε ήχους. Δηλαδή οι αρχαίοι τρόποι Δώριος, Λύδιος, Φρύγιος, Μιξολύδιος, Αιολικός, Υπολύδιος, Ιωνικός και Υποφρύγιος σε αντίστοιχους ήχους: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πλάγιος, βαρύς κλπ. Στους πιο πάνω τρόπους, κλίμακες και ήχους στηρίχθηκαν οι λαϊκοί δρόμοι του δημοτικού μας τραγουδιού και του αστικού λαϊκού, του ρεμπέτικου.

(συνεχίζεται)