Ἀντινικολαϊτικὰ κείμενα Οἱ Προγαμιαῖες σχέσεις Ε΄.

ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου

— * —

Ὁ Χριστὸς δὲν ζητάει μεγάλα πράγματα, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει στὸν ἀγώνα μας. Τιποτένια πράγματα περιμένει ἀπὸ μᾶς. Μοῦ ἔλεγε ἕνας νέος ὅτι πῆγε στὴν Πάτμο νὰ προσκυνήσει καὶ ὁ πειρασμὸς τοῦ ἔστησε ἐκεῖ μιὰ παγίδα. Καθὼς προχωροῦσε, μιὰ τουρίστρια ὅρμησε καὶ τὸν ἀγκάλιασε. Αὐτὸς τὴν ἔσπρωξε πέρα καὶ εἶπε: «Χριστέ μου, ἐγὼ ἦρθα ἐδῶ νὰ προσκυνήσω· δὲν ἦρθα γιὰ ἔρωτα» καὶ ἔφυγε. Τὸ βράδυ στὸ ξενοδοχεῖο, τὴν ὥρα ποὺ ἔκανε τὴν προσευχή του, εἶδε τὸν Χριστὸ μέσα στὸ ἄκτιστο φῶς! Εἴδατε, μὲ ἕνα σπρώξιμο τί ἀξιώθηκε; Ἄλλος χρόνια ἀγωνίζεται καὶ κάνει ἄσκηση μεγάλη, καὶ ἂν ἀξιωθεῖ κάτι τέτοιο! Κι ὅμως αὐτὸς εἶδε τὸν Χριστό, μόνο γιατὶ ἀντέδρασε στὸν πειρασμό. Φυσικὰ αὐτὸ πολὺ τὸν δυνάμωσε πνευματικά. Μετὰ εἶδε τὴν Ἁγία Μαρκέλλα, τὸν Ἅγιο Ῥαφαήλ, τὸν Ἅγιο Γεώργιο δυο-τρεῖς φορές. Ἦρθε μιὰ μέρα καὶ μοῦ λέει: «Κάνε προσευχή, Πάτερ, νὰ δῶ πάλι τὸν Ἅγιο Γεώργιο. Θέλω λίγη παρηγοριά· δὲν ἔχω παρηγοριὰ ἀπ᾽ αὐτὸν τὸν κόσμο!». 

— * —

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 992-997.