β. Οἱ χειροτονοῦντες ἀναξίους ὑπόκεινται στὴν ἴδια τιμωρία καὶ ἂν ἀκόμη ἀγνοοῦν τὸ ποιὸν τῶν χειροτονουμένων. στ΄.

Ιωάννου Χρυσοστόμου

(Κάρβουνο του Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Τότε πραγματικὰ θὰ ἔπαυαν νὰ μέμφονται τὸν μὴ θέλοντα νὰ ὁδηγηθῆ σὲ μάταιη ἀπώλεια. Ἡ περίπτωσή μας δὲν ἀφορᾶ στὴ διαχείριση σίτου καὶ κριθαριοῦ, οὔτε βοδιῶν καὶ προβάτων, ἡ δὲ σκέψη μας δὲν περιστρέφεται γῦ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ύρω ἀπὸ τέτοια πράγματα, ἀλλὰ γύρω ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πράγματι, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὸν μακάριο Παῦλο, εἶναι σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ πρέπει ὁ ἀναλαβὼν τὴν ἐπιμέλειά του νὰ ἐργάζεται ὥστε νὰ τοῦ προσδίδη εὐεξία καὶ ἄπειρο κάλλος καὶ νὰ προσέχη παντοῦ γιὰ τὴν ὕπαρξη κάποιου σπίλου ἢ ρυτίδας ἢ κάποιου ἄλλου παρόμοιου ψόγου, ποὺ καταστρέφει τὴν εὐπρέπειά του.

Καὶ σὲ τί ἄλλο συνίσταται ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἐπισκόπου ἀπὸ τὸ νὰ ἀναδείξη τὸ σῶμα αὐτὸ ἄξιο τῆς ἄσπιλης καὶ μακαρίας κεφαλῆς του, ὅσο εἶναι δυνατὸ στὶς ἀνθρώπινες δυνάμεις; Ἂν δὲ οἱ ἀσχολούμενοι μὲ τὴ σωματικὴ ἐκγύμναση ἔχουν ἀνάγκη ἰατρῶν, προπονητῶν, εἰδικοῦ διαιτολογίου, συνεχοῦς ἀσκήσεως καὶ πολλῶν ἄλλων εἰδικότερων ἀναγκῶν (διότι καὶ τὸ παραμικρὸ ἂν παραβλέψουν εἶναι ἰκανὸ νὰ τοὺς ἀνατρέψη ὅλη τὴν προσπάθεια), οἱ ἐκλεγμένοι νὰ ὑπηρετοῦν τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ ἔργο τῶν ὁποίων δὲν εἶναι σχετικὸ μὲ τὴν ἐκγύμναση τῶν σωμάτων, ἀλλὰ ἀφορᾶ στὶς ἀόρατες δυνάμεις, πῶς θὰ μπορέσουν νὰ τὸ διαφυλάξουν ἀκέραιο καὶ ὑγιὲς ἂν δὲν ὑπερβαίνουν κατὰ πολὺ τὴν ἀνθρώπινη ἀρετὴ καὶ δὲν γνωρίζουν τὴν κατάλληλη θεραπεία γιὰ κάθε ψυχή;[1]

* * *

---

[1] ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Περὶ ἱερωσύνης λόγοι ΣΤ΄(μτφρ. Βασίλειος Χρ. Καραγιῶργος), ἔκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σσ. 108-113.