β. Οἱ χειροτονοῦντες ἀναξίους ὑπόκεινται στὴν ἴδια τιμωρία καὶ ἂν ἀκόμη ἀγνοοῦν τὸ ποιὸν τῶν χειροτονουμένων. β΄.

Ιωάννου Χρυσοστόμου

(Πίνακας του Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Πρέπει λοιπὸν καὶ ὁ χειροτονῶν νὰ προβαίνη σὲ ἐνδελεχῆ ἔρευνα περὶ τοῦ ὑποψηφίου, πολὺ δὲ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν πρέπει νὰ ἐρευνᾶ τὶς δυνάμεις του ὁ ἴδιος ὁ χειροτονούμενος. Διότι ἂν καὶ θὰ ἔχη συμμετόχους στὴν τιμωρία ποὺ θὰ ὑποστῆ γιὰ ὅσα ἁμαρτήση τοὺς ἐκλέκτορές του, ὅμως καὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶναι ἀπηλλαγμένος τῆς τιμωρίας, μάλιστα δὲ ὑπέχει μεγαλύτερη εὐθύνη σὲ περίπτωση ποὺ οἱ ἐκλογεῖς δὲν ἀποφάσισαν μὲ βάση ἀνθρώπινα κριτήρια, ἀλλὰ ἐκτιμώντας μὲ εὔλογο τρόπο τὶς ἀντικειμενικὲς συνθῆκες. Ἀντίθετα, ἂν οἱ τελευταῖοι καταγνωσθοῦν ὅτι μολονότι γνώριζαν καλὰ τὸ ποιὸν τοῦ ὑποψηφίου, ἐν τούτοις τὸν προήγαγαν στὴν ἐπισκοπὴ μὲ βάση προσωπικὰ κίνητρα, θὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν ἴδια τιμωρία, ἴσως δὲ καὶ μεγαλύτερη, διότι ἐξέλεξαν τὸ μὴ κατάλληλο πρόσωπο.

Διότι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὴν ἐξουσία στὸν ἀποβλέποντα στὴ διαφθορὰ τῆς Ἐκκλησίας, αὐτὸς θὰ εἶναι αἴτιος τῶν κακῶν πράξεων τοῦ τελευταίου. Ἀκόμη δὲ καὶ ἂν ἰσχυρισθῆ ὅτι δὲν εἶναι ὑπεύθυνος ὅλων αὐτῶν τῶν κακῶν, διότι ἀπατήθηκε ἀπὸ τὴ γνώμη τῶν πολλῶν περὶ τοῦ ὑποψηφίου καὶ πάλι δὲν θὰ παραμείνη ἀτιμώρητος καὶ θὰ ἀντιμετωπίση ἁπλῶς λίγο ἡπιότερη καταδίκη ἀπὸ τὸν χειροτονηθέντα. Γιατὶ συμβαίνει αὐτό; Διότι οἱ μὲν ἐκλέκτορες μποροῦν νὰ προβοῦν σὲ μιὰ τέτοια ἐκλογὴ ἐπειδὴ φυσιολογικὸ εἶναι νὰ ἔχουν ἀπατηθῆ ἀπὸ τὴν κοινὴ γνώμη, ὅμως οἱ ἐκλεγέντες δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν ὅτι ἀγνοοῦσαν τοὺς ἑαυτούς τους, ὅπως συνέβαινε μὲ τοὺς ἄλλους.

Ἐπειδὴ λοιπὸν οἱ ἐκλεγέντες θὰ τιμωρηθοῦν βαρύτερα ἀπὸ τοὺς ἐκλογεῖς τους, πρέπει νὰ προβαίνουν σὲ ἀκριβῆ δοκιμασία τῆς ψυχῆς τους. Καὶ ἂν οἱ τελευταῖοι ἀγνοοῦν τὸν χαρακτήρα τοῦ ὑποψηφίου, τότε αὐτὸς πρέπει νὰ τοὺς ἐνημερώση περὶ τῆς πραγματικότητας καὶ νὰ ἄρη τὴν ψευδῆ εἰκόνα, ποὺ ἔχει σχηματισθῆ γι᾽ αὐτόν, ἀφοῦ δὲ ἀποδείξη ὅτι εἶναι ἀνάξιος γιὰ τὴν ἐκλογὴ νὰ ἀποφύγη τὸ μέγεθος τοῦ ὑψηλοῦ αὐτοῦ λειτουργήματος.