ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ - ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ Γ΄. γ) ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ. Ε΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Γιατὶ ὅταν πρόκειται ν᾽ ἀποφασίσουμε γιὰ ἐκστρατεία καὶ ἐμπόριο καὶ γιὰ καλλιέργεια τῆς γῆς καὶ γιὰ ἄλλα βιοτικὰ ἐπαγγέλματα, οὔτε ὁ γεωργὸς θὰ ἐπέλεγε νὰ κυβερνήσει πλοῖο, οὔτε ὁ στρατιώτης νὰ καλλιεργήσει τὴ γῆ, οὔτε ὁ κυβερνήτης πλοίου νὰ διευθύνει στρατ ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽οητικος; Προφανὸ σὲ πόλεμο, ἀκόμη κι ἂν τοὺς φοβέριζε ὁποιοσδήποτε μὲ χίλιους θανάτους; Προφανῶς, ἐπειδὴ προβλέπουν τὸν κίνδυνο ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀπειρία τους.

Ὥστε, λοιπόν, ὅταν φροντίζουμε τόσο πολὺ γιὰ πράγματα ἀσήμαντα καὶ γινόμαστε προνοητικοὶ καὶ δὲν ὑποχωροῦμε στὶς ἀπαιτήσεις αὐτῶν ποὺ μᾶς πιέζουν, πῶς εἶναι δυνατὸν  ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽οητικος; Προφανἐδῶ ποὺ περιμένει ἡ αἰώνια κόλαση αὐτοὺς ποὺ ἀγνοοῦν τὴν ἱερατικὴ διακονία, νὰ ἀναλάβουμε μὲ μεγάλη εὐκολία  ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽οητικος; Προφανἕνα τόσο μεγάλο κίνδυνο, μὲ τὴν πρόφαση πὼς ἄλλοι μᾶς ἐξαναγκάζουν; Αὐτὸς ὅμως ποὺ θὰ εἶναι ὁ Κριτής μας ἐκείνη τὴν ἡμέρα, δὲν πρόκειται ν᾽ ἀνεχθεῖ τέτοιες δικαιολογίες.

Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ δείξουμε πολὺ περισσότερη προσοχὴ γιὰ τὰ πνευματικὰ ἀπ᾽ ὅ,τι γιὰ τὰ κοσμικὰ ζητήματα, ἐμεῖς τώρα οὔτε κἂν τὸ ἴδιο ἐνδιαφέρον δὲν δείχνουμε.

Γιὰ πές μου, πραγματικά, ἂν ἀναθέσουμε τὴν ἀνέγερση κτιρίου σὲ κάποιον, ἐπειδὴ πιστέψαμε ὅτι εἶναι οἰκοδόμος, ἐνῶ κάθε ἄλλο παρὰ τεχνίτης εἶναι, κι αὐτὸς ἀρχικὰ δεχόταν, ἀλλὰ στὴ συνέχεια μόλις ἄρχιζε τὴν ἐργασία ἀφαιροῦσε καὶ τὰ ξύλα καὶ τὶς πέτρες καὶ κατασκεύαζε ἕνα σπίτι μὲ τέτοιο τρόπο, ὥστε νὰ γκρεμιζόταν ἀμέσως, ἄραγε θὰ τοῦ ἦταν ἐπαρκὴς ἡ δικαιολογία ὅτι δὲν ἦλθε μόνος του ν᾽ ἀναλάβει τὴν οἰκοδομὴ ἀλλὰ ἀναγκάσθηκε ἀπὸ ἄλλους; Ἀσφαλῶς ὄχι· καὶ πάρα πολὺ σωστὰ καὶ μὲ ὅλο τὸ δίκιο.

Γιατὶ ἔπρεπε νὰ ξεφύγει ἀκόμη κι ἂν τὸν προσκαλοῦσαν οἱ ἄλλοι. Ὥστε ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀφαιρεῖ τὰ ξύλα καὶ τὶς πέτρες δὲν θὰ βρεῖ καμία δικαιολογία γιὰ ν᾽ ἀποφύγει τὴν καταδίκη, ἐκείνου δὲ ποὺ καταστρέφει ψυχὲς καὶ ποὺ τὶς οἰκοδομεῖ ἀπρόσεκτα, γιὰ ν᾽ ἀποφύγει τὴν τιμωρία τοῦ ἀρκεῖ ἡ δικαιολογία ὅτι ἐξαναγκάσθηκε ἀπὸ ἄλλους;

Δὲν εἶναι ἀνόητο αὐτό; Γιατὶ δὲν προσθέτω καὶ τὸ ἄλλο, ὅτι δηλαδὴ ἐκεῖνον ποὺ δὲν θέλει, κανένας δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὸν ἐξαναγκάσει. Ἂς ὑποθέσουμε πὼς πραγματικὰ ἔχει ὑποστεῖ ἀνυπόφορη πίεση καὶ χίλιες δυὸ πονηριὲς γιὰ νὰ ὑποκύψει τελικὰ στὸ ἀξίωμα· αὐτὸ θὰ τὸν ἀπαλλάξει ἀπὸ τὴν τιμωρία;

(συνεχίζεται)