Ο Ιησούς Χριστός στην προς Εβραίους επιστολή παρουσιάζεται ως αρχιερέας, ο οποίος προσφέρει θυσία στον Θεό Πατέρα. Το ίδιο έκανε και ο αρχιερέας στην Παλαιά Διαθήκη. Ο ίδιος ο Χριστός, έχοντας δύο φύσεις, την θεία και την ανθρώπινη, ενωμένες ασυγχύτως, ατρέπτως, αναλλοιώτως στο ίδιο θεανθρώπινο πρόσωπο, είναι ταυτόχρονα και ο θύτης και το θύμα. Αυτός είναι ο μέγας αρχιερεύς, από τον οποίο πηγάζει και το ιερατικό αξίωμα, αλλά ταυτόχρονα θυσιάζει και τον ίδιο τον εαυτό Του ως άνθρωπο πάνω στον Σταυρό. Η θυσία του Χριστού πάνω στον Σταυρό ήταν και είναι αναγκαία για τη συνδιαλλαγή και καταλλαγή του ανθρώπου με τον Θεό. Ο σταυρικός θάνατος του Λόγου, που έλαβε σάρκα είναι το αποκορύφωμα της συνεχούς αυτοπροσφοράς Του. Κάθε φορά, που τελείται το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ο Χριστός θυσιάζει, ως μέγας αρχιερεύς, δια των χειρών του επιγείου ιερέως, τον ίδιο τον εαυτό του, ως άνθρωπο.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου