Τὸ 285 σὲ ἡλικία τριάντα τεσσάρων
χρόνων ὁ ἅγιος πέρασε τὸ Νεῖλο ποταμὸ καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ κάποια ἐρείπια κοντὰ
σὲ μιὰ πηγή στὴ λιβυκὴ ἔρημο Πισπίρ. Ἐκεῖ ἵδρυσε δύο μοναστήρια καὶ «ἡ ἔρημος ἐπολίσθη
μοναχῶν». Τὸ ἕνα μοναστήρι βρισκόταν ἀνατολικὰ τοῦ Νείλου, στὸ Πισπίρ, καὶ τὸ ἄλλο
στὴν ἀριστερὴ ὄχθη. Τὸ 311 σὲ ἡλικία ἑξήντα χρόνων ὁ ἅγιος μετέβη στὴν Ἀλεξάνδρεια,
μὲ σκοπὸ νὰ μαρτυρήσῃ στὸν διωγμό, ποὺ ἐξέγειρε ὁ Μαξιμίνος κατὰ τῶν χριστιανῶν
(307-313μ.Χ.). Ἐκεῖ ἐμψύχωνε τοὺς μάρτυρες νὰ παραμείνουν πιστοὶ στὸν Κύριο μέχρι
τὸ τέλος. Ἀφοῦ τελείωσε ὁ διωγμός, ἐπέστρεψε στὸ ἀσκητήριό του. Ἂς σημειώσουμε ὅτι
τὰ ἐνδύματα τοῦ ἁγίου ἦταν ἐσωτερικὰ τρίχινο, καὶ ἐξωτερικὰ δερμάτινο. Αὐτὸ τὸ
φοροῦσε μέχρι τὸ τέλος τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς του. Οὐδέποτε ἔλουσε τὸ σῶμα ἢ τὰ πόδια
του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου