Ὁλόκληρη ἡ
ζωὴ τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη δὲν ἦταν τίποτα ἄλλο ἀπὸ μιὰ πορεία, χαραγμένη μὲ ἄφθονο
αἷμα. Πολλὲς φορὲς συναντήθηκε μὲ τὸ θάνατο, πάντα ὅμως κατάφερνε νὰ ἐπιζήσῃ. Δὲν
μποροῦν νὰ ὑπολογισθοῦν οἱ συνέπειες, ἂν ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, κατὰ τὴν
περίοδο τῆς ἐπαναστάσεως ἔπεφτε νεκρὸς ἀπὸ σφαῖρα ἐχθροῦ ἢ ἀπὸ μαχαίρι κάποιου
προδότη. Ἀσφαλῶς δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ ἰσχυριστοῦμε ὅτι μονοπώλησε τὴν ἐπανάσταση,
διότι ἦταν πολλὲς οἱ ἐπὶ μέρους θυσίες καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων, ὅπως τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη
στὴ Στερεὰ Ἑλλάδα καὶ τοῦ Ἀνδρέα Μιαούλη καὶ τοῦ Γεώργιου Σαχτούρη στὴ θάλασσα.
Ὅμως ἐκεῖνο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ λεχθῇ, εἶναι ὅτι κανένας δὲν θὰ μποροῦσε νὰ
φαντασθῇ τὸν ἀγῶνα τῶν ἑλλήνων γιὰ τὴν ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία, χωρὶς τὸν θρυλικὸ
Γέρο τοῦ Μωριᾶ. Θεωρεῖται ὁ μεγαλύτερος ἥρωας καὶ ἡ σεβαστότερη μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς
ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Πολλὰ δημοτικὰ τραγουδια «Κολοκοτρωναίικα» ὑμνοῦν τὸ
πρόσωπο καὶ τὴ δράση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου