ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, ΛΓ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ἀφοῦ μὲ τὸν τρόπο αὐτξαρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηφθεκὸν ξεπροβόδισα ἐκείνους καὶ ἀνέμιξα σχεδὸν μὲ δάκρυα τὴ μελάνη, ἀποφάσισα νὰ σοῦ γράψω καὶ αὐτὸ τὸ γράμμα. Ὅτι βέβαια σοῦ ἔγραψα πολλὲς φορὲς αὐτὰ ποὺ ἀκόμα καὶ τὴν ἄψυχη φξαρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηφθεκύση θὰ μποροῦσαν νὰ τὴν λυγίσουν, ἐπικαλοῦμαι ἐσένα τὸν ἴδιο μάρτυρα, ποὺ δὲν θέλεις νὰ ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ τὴν λαγνεία, γιὰ νὰ ἀπαλλάξεις καὶ τὸν ἑαυτό σου καὶ ἐμᾶς ἀπὸ αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποῖα κατηγορεῖσαι, καὶ νὰ ἀποστομώσεις αὐτοὺς ποὺ σὲ κατηγοροῦν. Ὅτι ὅμως οὔτε καὶ τώρα σὲ ἀποκηρξαρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηφθεκύττω, ἀλλὰ μολονότι κυριαρχεῖσαι ἀπὸ τὰ πάθη ἐπιχειρῶ νὰ σὲ θεραπεξαρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηφθεκύσω, αὐτὸ θὰ τὸ βεβαιώσουν τὰ γράμματά μου, ποὺ εἶναι πιὸ κοφτερὰ ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ σοῦ ἔστειλα προηγουμέξαρ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηφθεκνως. Ἐπειδὴ δηλαδὴ περιφρόνησες τὴν προηγούμενη θεραπευτικὴ ἀγωγή μου, εἶναι ἀνάγκη νὰ χρησιμοποιήσω πιὸ δραστική. Γιατὶ λοιπὸν (ἀναγκάζομαι δυστυχῶς νὰ πῶ αὐτὰ ποὺ δὲν θέλω) ἔχεις καταληφθεῖ ἀπὸ τόσο μεγάλη μανία ἐναντίον σου; Τί σὲ κρατάει τόσο γερὰ μὲ τὴν κακία; Γιατὶ ἐξευτελίζεις, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ σένα, τὴν ἀρετή; Γιατὶ μολύνεις τοὺς ναούς; Γιατὶ δὲν φρίττεις μετατρέποντας σὲ θεατρικὸ χορὸ τὴ θεία τελετή; Γιατὶ κάνεις τοὺς ἀνθρώπους, βλέποντας τὴ δική σου ζωή, νὰ νομίζουν ὅτι βλάπτονται καὶ στὰ σωτήρια σύμβολα; Γιατὶ καὶ αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ἐθνικοὺς ποὺ εἶναι ἑτοιμότατοι νὰ ἐνταχθοῦν στὴν Ἐκκλησία τοὺς ἀδικεῖς, κλείνοντάς τους τς, ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ατὴν πόρτα; Γιατὶ γέμισες τὴ σκηνὴ μὲ νεώτερα δράματα; Γιατὶ ξεπέρασες τὶς παλιὲς τραγωδίες; Ἐὰν δὲν φοβᾶσαι τὸν Θεό, ἐπειδὴ μέχρι τώρα δείχνει μακροθυμία, δεῖξε τοὐλάχιστον σεβασμὸ στοὺς ἀνθρώπους. Ἂν δὲν φοβᾶσαι τὴν κρίση, ἐπιδίωξε τοὐλάχιστον τὴν καλὴ ἐκτίμηση. Ἐἂν πιστεύεις ὅτι δὲν ὑπάρχει τίποτε μετὰ τὴν ἀναχώρησή μας ἀπὸ ἐδῶ (γιατὶ αὐτὸ φωνάζουν περίτρανα οἱ σεμνοφανεῖς πράξεις σου) προφυλάξου τοὐλάχιστον ἀπὸ τὴ διακωμώδηση τῶν ἀνθρώπων. Ἐὰν ὅμως οὔτε αὐτὴν ὑπολογίζεις, φοβήσου τοὐλάχιστον τὴν καθαίρεσή σου. Γιατὶ εἶναι φυσικὸ νὰ σοῦ συμβεῖ αὐτό. Ἂν βέβαια τώρα μὲ αὐτὰ ποὺ κάνεις δὲν ἐξοστρακίζεσαι (γιατὶ φαίνεται πὼς αὐτὸς ποὺ σὲ χειροτόνησε χαίρεται μὲ τὴν κακία σους, ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ατ), ἴσως ὅμως αὐτὸ νὰ τὸ κάνει ὁ διάδοχός του, ἀφοῦ ἀπολογηθεῖ καὶ στὸν Θεό, καὶ στὸ θυσιαστήριο, καὶ στὰ ἄχραντα μυστήρια καὶ στοὺς ἀνθρώπους.

(συνεχίζεται)