ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ, ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, ΛΕ

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία Αλεξία Φιλίππου)

ε) ΦΩΤΙΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 

ΕΡΩΤΗΣΗ 20^η

Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ ὁ βίος του εἶναι ἄμεμπτος, ἀνεβαίνει στὸ βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης, ἐνῶ ὅποιος εἶναι ἔνοχος γιὰ σωματικὲς κηλίδες, ἀκόμα κι ἂν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ ἀθέμιτες πράξεις, δὲν ἀνεβαίνει στὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης;

λη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽τεβαΑΚΗ

Τὸ πρόβλημα ποὺ προκαλεῖ τὴν ἀπορία μας εἶναι τὸ ἑξῆς· Γιὰ ποιὸ λόγο ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐγκατέλειψε τὴν αἵρεση, τὸ βαρύτερο ἀπὸ ὅλα τὰ ἁμαρτήματα, καὶ τὰ ἄλλα ἔργα του δὲν εἶναι ἀντίθετα, μπορεῖ νὰ προσέλθει στὴν ἱερωσύνη, ἐνῶ αὐτὸς ποὺ ἔχει ὀρθόδοξο τὸ φρόνημα, ἔχει ὅμως μολύνει τὰ χέρια του μὲ ἀδελφικὸ αἷμα ἢ παραβίασε τάφους ἢ ἔσπρωξε τὸ σῶμα του στὴν ὀλέθρια ἡδονὴ ἢ ἔγινε ἔνοχος κάποιας ἄλλης πράξης ὄχι καθαρῆς, δὲν καθαίρεται ἀπὸ τοὺς μολυσμούς του, οὔτε κι ἂν στράφηκε σὲ μετάνοια, οὔτε κι ἂν δίνει ἀδίστακτη διαβεβαίωση σὲ ἐκείνους ποὺ κρίνουν ἀδέκαστα; γιατὶ κανένας ἀπὸ αὐτούς, οὔτε κι ἂν μαρτυροῦν θετικὰ οἱ ἄλλες ἀρετές του, δὲν θεωρεῖται καθόλου ὅτι εἶναι ἄξιος γιὰ τὴν ἱερωσύνη.

Τὸ πρόβλημα λοιπὸν εἶναι παλαιὸ καὶ ἔλαβε αὐτὴ τὴ διατύπωση. Ἂν ὅμως κάποιοι τοῦ ἔδωσαν τὴν ὀρθὴ λύση, εὐχαρίστως θὰ γινόμουν μαθητής τους καὶ θὰ τὴ μάθαινα, ἂν ὄχι σὲ ἄλλους, ὁπωσδήποτε ὅμως σὲ σένα. Ὅσοι λοιπὸν θεωροῦνταν ὅτι ἦταν ἀσεβεῖς, προχώρησαν ἀπὸ θέληση ποὺ δὲν προτιμοῦσε τὸ φαῦλο ἀλλὰ ἐπιδίωκαν τὸ καλό· ἐπειδὴ ὅμως ἔκαναν λάθος στὸν ἱερὸ ἔρωτα τῶν καλῶν, κατέληξαν στὸ χειρότερο, ποὺ δὲν ἦταν ἡ πρόθεσή τους. Ἡ ἀρχικὴ δηλαδὴ ὁρμή τους ἔβγαζε τὸ ἄνθος τοῦ ἀγαθοῦ, ἐνῶ ἡ ἀποτυχία μποροῦσε νὰ καταφύγει στὸν ἀπομαρασμὸ καὶ τὴν ἀσθένεια τῆς φύσης. Αὐτοὶ λοιπόν, ἐγκαταλείποντας τὰ χειρότερα, βλέπουν τὴ συγγνώμη νὰ τοὺς ἀκολουθεῖ μὲ ἀγάπη, ἐνῶ ἐκεῖνοι ποὺ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ γνωρίζουν ὅτι ἡ πράξη τους εἶναι κακὴ καὶ δὲν ξεκολλοῦν τὸ νοῦ τους ἀπὸ αὐτήν, δημιουργοῦν πολλὴ ὑπεροχὴ εἰς βάρος τους ἐκείνων ποὺ μετανοοῦν. Γιατὶ οἱ πρῶτοι ὠθοῦνταν ἀπὸ τὴν ἀγαθὴ ὁρμὴ καὶ χωρὶς νὰ τὸ θέλουν παρασύρθηκαν στὸ ἀντίθετο, ἐνῶ στοὺς ἄλλους ἡ ἀρχικὴ ἐκλογὴ ἦταν τῶν φαύλων καὶ ἡ ἀπώλειά τους ἦταν σύμφωνη μὲ τὸ σκοπό τους. Καὶ αὐτοὶ θεωροῦσαν τὴ γνώμη τους τόσο καλύτερη, ὥστε νὰ ἀλαζονεύονται γιὰ τὴ δοξασία τους καὶ κάποτε νὰ προτιμοῦν τὸ θάνατο ἀπὸ τὴν ἀπάρνηση τῶν δοξασιῶν τους, ἐνῶ οἱ ἄλλοι σὲ τέτοιο βαθμὸ ἀναγνώριζαν τὸ ἁμάρτημά τους, ὥστε, καὶ χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζει κανεὶς ἄλλος, νὰ ντρέπονται μόνοι τους γιὰ τὴν πράξη τους, καὶ θεωροῦσαν πὼς εἶναι εὐχῆς ἔργο νὰ διαφύγουν τὴν προσοχὴ ὅλων.

(συνεχίζεται)