Προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη A

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

        Στη μελέτη αυτή θα παραθέσουμε κάποιες από τις πολλές προτυπώσεις του τιμίου και ζωοποιού σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη.

        Μια πρώτη προτύπωση του τιμίου σταυρού είναι το «ξύλον της ζωής»[i], το οποίο υπήρχε μέσα στον Παράδεισο. Μετά την παράβαση της εντολής του Θεού από τους πρωτοπλάστους, ο Θεός εξεδίωξε αυτούς από τον Παράδεισο. Ο λόγος, που εξεδιώχθησαν οι πρωτόπλαστοι από τον Παράδεισο ήταν για να μη φάγει ο Αδάμ και η Εύα από τον καρπό του ξύλου της ζωής και έτσι να γίνουν αθάνατοι. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να γίνει το κακό αθάνατο. Επομένως ο θάνατος κατέστη μια τροχοπέδη, η οποία θα απέτρεπε τον άνθρωπο από το να πράττει το κακό. Ο τίμιος σταυρός πολλές φορές στην πατερική θεολογία αλλά και στην εκκλησιαστική υμνολογία χαρακτηρίζεται «ξύλον σωτηρίας», ξύλον ζωής αιωνίου, «ξύλον αφθαρσίας», φυτόν αναστάσεως», ξύλον ζωηρόν», «ζωοποιόν», «ζωηφόρον», ξύλον τρισμακάριστον» και ξύλον ζωής»[ii].

        Όταν ο πατριάρχης Ιακώβ βρισκόταν στις τελευταίες στιγμές της ζωής του κάλεσε κοντά του τον αγαπημένο του γιο Ιωσήφ, ο οποίος ήταν αντιβασιλέας της Αιγύπτου. Ο Ιωσήφ υπόσχεται στον πατέρα του Ιακώβ να ταφούν τα οστά του στον τάφο των πατέρων του στη γη της επαγγελίας. Ο Ιακώβ τότε προσκύνησε στο άκρο της ράβδου του[iii]. Το γεγονός αυτό τονίζει και ο απόστολος των εθνών Παύλος, λέγοντας ότι ο Ιακώβ «προσεκύνησεν επί το άκρον της ράβδου αυτού»[iv]. Η ράβδος του Ιακώβ είναι σύμβολο της άλλης «ράβδου δυνάμεως», δηλαδή του τιμίου σταυρού. Ο σταυρός του Χριστού είναι η ράβδος και η βακτηρία των χριστιανών[v]. Όπως ο Ιακώβ προσκύνησε το άκρο της ράβδου του, έτσι και εμείς σήμερα όταν ασπαζόμαστε τον τίμιο σταυρό, προσκυνούμε τον Κύριο.

(συνεχίζεται)

---

[i] Βλ. Γεν. β΄, 9 και γ΄, 22-24.

[ii] Βλ. Στεργίου Ν. Σάκκου, Ο σταυρός στην Παλαιά Διαθήκη, εκδ. Χριστιανική Ελπίς, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 29.

[iii] Βλ. Γεν. μζ΄, 31.

[iv] Βλ. Εβρ. ια΄, 21.

[v] Βλ. Ψαλμ. κβ΄, 4.