Μποροῦμε νὰ ἀμνηστεύουμε τὶς αἱρέσεις ἐν ὀνόματι τῆς «Ἀγάπης»; E΄.

Μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

(Ἀπόσπασμα ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποία ἀπέστειλε ὁ ἅγιος Γέροντας, τὸ ἔτος 1969,

πρὸς τὸν τότε Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν)

***

Ἀλλὰ διατὶ νὰ ἀπορῶμεν βλέποντες δηλώσεις οἷαι αἱ ἐκτεθεῖσαι!… Οἱ ἄνθρωποι οὖτοι δὲν ἐπιδεικνύουσιν εἰμὴ «οἷον τὸν τρόπον, τοιόνδε καὶ τὸν λόγον». «Ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ»… Φυσικὴ συνέπεια εἶνε τὰ λεγόμενα.

Ἄνθρωποι τρυφηλοὶ καὶ ἁβροδίαιτοι, ἄνθρωποι καταλύοντες εἰς τὰ πολυτελέστατα τῶν Ξενοδοχείων, ἔνθα ἐνδιαιτῶνται οἱ Κροῖσοι τοῦ κόσμου τούτου, ἄνθρωποι τρώγοντες εἰς ἀνθοστολίστους τραπέζας συνοδείᾳ μουσικῶν ὑποκρούσεων, ἄνθρωποι ἐκτυποῦντες πολυτελῆ φυλλάδια ἐν οἷς, μεταξὺ ἄλλων, ἀναγράφεται καὶ τί… θὰ παρατεθῇ εἰς τὰ δεῖπνα τῶν, ὧν ἡγοῦνται, «Κληρικολαϊκῶν Συνελεύσεων», ἄνθρωποι τοιοῦτοι, φυσικὸν εἶνε νὰ θέλωσιν «νέους» Χριστιανισμούς.

Ὁ Χριστιανισμὸς τῶν ἁλιέων, τὸ Εὐαγγέλιον τῆς πτωχείας, τὸ Κήρυγμα τῆς μωρίας τοῦ Σταυροῦ, ἡ Ἐκκλησία τῆς ἀσκήσεως, τῶν δακρύων καὶ τοῦ μαρτυρίου, ἀναμφιβόλως δὲν εἶνε «κομμένα εἰς τὰ μέτρα των». Ἀλλ᾽ «εἰ πλοῦτον ἠγάπων (καὶ ἐγκοσμίους βασιλείας), τί τῷ περὶ πτωχείας (καὶ Βασιλείας Οὐρανῶν) διδάσκοντι ἐφοίτων»;… Τί ζητοῦσιν οἱ τοιοῦτοι πλησίον τοῦ Ἰησοῦ;…

(Ἐπιφανίου Ι. Θεοδωροπούλου, Ἀρχιμανδρίτου, «ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ»
[«Οἰκουμενισμὸς» καὶ «Ζηλωτισμός»], ἐν Ἀθήναις, 1986)

***

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 142-149, Μάιος, 2020 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 1053-1056.