Ἡ ἀνδρεία γυνὴ κατὰ τὸ Παροιμιῶν λα΄ (στ. 10-31) Δ΄.

Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Όπως αναφέρει ο σοφός Σολομών, «σίτα δε οκνηρά ουκ έφαγε», δηλαδή ψωμί δε οκνηρίας και κακοζυμωμένο δεν έφαγε. Όπως αναφέρει ο Ωριγένης, όταν λέγει «σίτα οκνηρά» εννοεί τις κακίες[1]. Η ανδρεία γυναίκα διδάσκει τόσο με τα λόγια της όσο και με το παράδειγμά της. Ακόμη κάνει έργα φιλανθρωπίας και έτσι με αυτό τον τρόπο ελκύει την ευλογία το Θεού. Τέλος μεγαλώνει και αποκαθιστά πλούσια τα παιδιά της. Γιἀ όλους αυτούς λοιπόν τους λόγους ο σύζυγός της την επαινεί με τα εξής λόγια: «Ω καλή και πολύτιμε σύντροφε της ζωής μου. Πολλές γυναίκες απέκτησαν πλούτη με την ικανότητά τους. Πολλές απέκτησαν δύναμη και υπόληψη μέσα στην κοινωνία. Εσύ όμως τις έχεις ξεπεράσει όλες»[2].

Η γυναίκα αυτή έχει μέσα της τον φόβο του Θεού. Είναι κοσμημένη με όλες τις αρετές και είναι βαθύτατα ευλαβής και ότι κάνει το θέτει υπό τον έλεγχο του Θεού, ο οποίος αποτελεί τον αληθινό θησαυρό και στολισμό της και όχι το «μάταιο κάλλος» και οι «ψευδείς αρέσκειαι»[3]. Είναι αξιοπρόσεκτο ότι οι Παροιμίαι Σολομώντος αρχίζουν με τον «φόβον Κυρίου»[4] και κατακλείουν πάλιν με τον φόβον Κυρίου[5].

(συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ, Εκ των Ωριγένους εις Παροιμίας Σολομώντος εξηγήσεων, PG, 17, 252B: “Σίτα οκνηρά, τα οκνοποιούντα τυχείν της βασιλειάς τους απλουστέρους και αφελεστέρους, η ευγνώμων και θεοφιλής ψυχή ουκ εσθίει, ούτε μην τούτων γεύεται, ει τάχα τύχοι αυτών επιθυμήσαι. Τας κακίας γαρ φησί σίτα οκνηρά».

[2] Βλ. Παρ., λα΄ 29.

[3] Βλ. Η Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας, τ. 12, έκδ. Αδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», Αθήναι, Νοέμβριος ²1997, σ. 307.

[4] «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου». Παρ., α΄ 7.

[5] «φόβον δε Κυρίου αύτη αινείτω». Παρ., λα΄ 30.